INGEZONDEN: Jacht in het Buijtenland van Rhoon

Vrijdag 10 maart was er een informatiebijeenkomst over faunabeheer in de Vlakkenburg. Het was een interessante bijeenkomst waar de standpunten van de faunabeheerder en de agrariërs goed voor het voetlicht kwamen. Echter het standpunt van de recreant was onderbelicht. Het is immers zo dat het Buijtenland er is voor economische activiteiten van agrariërs, voor recreatie en voor natuur. 

Als frequente bezoeker van het gebied word ik regelmatig geconfronteerd met faunabeheer. Alhoewel ik begrijp dat het soms nodig is voor de boeren omdat zij verliezen lijden als dieren ongevraagd een graantje komen meepikken, vind ik het toch een zeer onprettig gezicht. Bovendien voel ik mij niet bepaald veilig als er boven mijn hoofd ganzen worden neergeschoten. De jagers moeten aan strenge eisen voldoen maar ik blijf het eng vinden als ik daar dan loop of fiets. 

Ik vind het ook niet verantwoord dat er op soorten wordt gejaagd waarmee het slecht gaat, zoals de wilde eend en de haas. Faunabeheerders hebben goedbedoelde eendenkorven in de polders geplaatst om vervolgens deze eenden te bejagen. Van “onze” hazen halen er jaarlijks 400 de kerst niet. 

In de zomer werden 800 houtduiven neergeschoten midden in het broedseizoen. De kuikens op de nesten verhongeren dan. De 600 ganzen die jaarlijks worden neergeschoten blijken regelmatig niet echt dood te zijn. Als dat het geval is krijgen ze een pin in hun kop geslagen of ze leven vleugellam door.

In dit gebied geldt naar mijn mening wat Johan Remkes zegt in zijn beroemde rapport, namelijk “niet alles kan overal”. Het is wellicht iets te optimistisch geweest van de plannenmakers om te denken dat landbouw, recreatie en natuur gecombineerd kunnen worden. In het Buijtenland van Rhoon zijn de bejaagbare dieren de grote verliezer en de recreant lijdt mee. 

Mirjam de Neef

Mirjam refereert naar het artikel dat vorige week in De Schakel stond. Klik hier.