Column Katinka: Rien ne va plus: de centen zijn niet meer van u!

We liepen naar binnen en voelden ons eigenlijk een beetje ongemakkelijk. Al die mensen waren chique gekleed en wisten precies waar ze heen konden lopen. Wij liepen daar een beetje als twee verdwaalde tieners om ons heen te kijken. Bij de entree werd gevraagd naar onze ID-kaart en moesten we een foto laten maken. Daarna kregen we een pas en mochten we echt naar binnen.

We waren voor het eerst binnen in een echt casino! We wisten niet waar we heen moesten. Geld wisselen… Hoe moet dat? Na even rondgelopen te hebben vonden we een kassa waar we ons geld konden wisselen. Nu moesten we natuurlijk nog een spel vinden dat we konden doen. Om de druk niet gelijk te hoog te leggen kozen we ervoor om eerst naar de spelautomaten te gaan. We liepen naar boven toe en keken onze ogen uit.

In films hadden we natuurlijk vaak genoeg een casino gezien, maar nu stonden we er echt middenin. Het was vrijdagavond en dus was het bomvol. Bij elke kast die er leuk uitzag was geen plek. Achter in de zaal zagen we Bingokasten. Volgens mij zaten er alleen maar mensen boven de 65 jaar die met dubbeltjes urenlang aan het spelen waren. Maar goed… Er waren precies twee plekken vrij. We gingen dan dus ook zitten en deden er allebei een paar euro erin.

Na ongeveer een kwartier kwam een vrouw uit het rokershok richting ons lopen. ,,Jullie zitten op mijn kasten te spelen, ik was aan het roken!” We wisten niet waar we moesten kijken en snapten er helemaal niks van. We stonden op en zagen dat de meneer die naast ons zat zijn spel stopte om te genieten van de sensatie. “Ik had net een geluksbal… Jullie spelen met mijn geld!” We besloten in een split second om naar beneden te gaan, omdat die mevrouw zo agressief reageerden.

Onderweg naar beneden kwamen we tot de conclusie dat het ons geld was dat op de kasten stond. Die paar euro die nog over was hadden we er gewoon zelf in gestopt. We waren dus gewoon genaaid. Met nog wat geld over om in te zetten besloten we om nog een paar rondes Roulette te spelen. In de chaos zetten we onze fiches neer en zagen we aan hoe ze daarna meedogenloos van tafel werden geveegd. Ik denk dat wij ons geluk in het vervolg ergens anders moeten zoeken…