Even terug naar fifties in het speelgoedmuseum

RHOON - Aan de Thijsdijk 6 staan een aantal oude paardenstallen. Wie er voorbij rijdt, zal het niet snel opmerken, maar er hangt toch echt een bord bij een van de stallen. Speelgoedmuseum. Via een tip kwam ik zo bij Cor Remmig terecht. En nam een kijkje in zijn speelgoedmuseum annex werkplaats waar hij al 38 jaar veel van zijn tijd doorbrengt.

Door Astrid Potuijt

Eind deze maand wordt hij negentig, maar dat zou je Cor Remmig zeker niet geven. De oude baas is vol levendigheid en als hij eenmaal begint te kletsen, stopt hij ook niet meer. Hij huurde deze ruimte om speelgoed voor zijn kinderen te maken. Zo maakte hij poppenhuizen en autogarages. Hij laat me de hele kleine meubeltjes zien die hij zelf gemaakt heeft. Ze zijn prachtig. De secretaire trekt de aandacht. De piepkleine laadjes kunnen open, de briefjes in het zijvakje, het rolluikje, tot in de kleinste details perfect. Het gereedschap hangt netjes gerangschikt aan de wanden. Tientallen bakjes aan de muur met piepkleine schroefjes en spijkers. Ik kijk mijn ogen uit.

Vitrinekasten vol militairepoppetjes, auto's in alle soorten en maten, leesplankjes, schildpadpoppen, boekjes. Wie even terug wil naar de jaren vijftig, moet zeker eens een kijkje nemen in het museum.

,,Het begon met een auto van Schuco die ik op een beurs kocht voor 60 gulden,, vertelt Cor. ,,Ik verdiende 50 gulden per week, maar kocht die auto toch. Eenmaal weer thuis, vroeg ik me wel af waarom ik zoveel geld aan een autootje had uitgegeven. Maar daar is het wel allemaal begonnen. Ik ging steeds vaker beurzen af en vond de mooiste spullen. Ook repareerde ik het kapotte speelgoed." We kijken samen in de vitrinekast waar het hele Duitse leger is uitgestald. ,,Deze poppetjes vond ik verstopt in een leegstaand huis", vertelt hij. ,,Ik was elektromonteur van het GEB en moest draden verleggen. Ze zijn natuurlijk verstopt toen de oorlog begon, maar nooit meer tevoorschijn gehaald. Ik vermoed dat de mensen die er na hebben gewoond, ook nooit hebben geweten dat die poppetjes er lagen."

Het leesplankje van Aap, Noot, Mies, heeft ook een mooi verhaal. Omdat hij erg graag een originele uit het jaar 1910 wilde bemachtigen, betaalde hij daar meer dan 40 gulden voor. Want op die van 1910 heeft bijvoorbeeld Ghijs een hoed op en Jet een andere kleur jurk aan dan het plankje van 1938. Zo pakt Cor nog veel meer speelgoed op en vertelt het verhaal erbij. Ik zie opwindauto's, meccanodozen van een ander merk, poppen van een vreemd soort ruw plastic en mooie zelfgemaakte meubeltjes.
Inkopen doet Cor niet meer, maar natuurlijk kunnen mensen altijd unieke stukken speelgoed aan hem kwijt.

Wie ook eens een kijkje wil nemen bij Cor Remmig en een reisje terug in de tijd wil maken (inclusief bijbehorende mooie verhalen) kan op zaterdagmiddag tussen 14 en 17 uur langskomen aan de Thijsjesdijk 6.
De deur staat voor iedereen die interesse heeft open.