'Onder voorwaarden zie ik mogelijkheden om te blijven'

Door Hans de Bruyn
RHOON – Het Buijtenland van Rhoon zorgt al jaren voor verhitte gemoederen in Albrandswaard. Al in mei 2001 bracht het kabinet deel 1 van de Planologische Kernbeslissing-plus (PKB+) Mainportontwikkeling Rotterdam en het bijbehorende milieueffectrapport uit. Hierin staan voorstellen om de Rotterdamse haven uit te breiden (met de Tweede Maasvlakte) en om de kwaliteit van de leefomgeving in de Rijnmond te verbeteren; de zogenaamde dubbele doelstelling. Die laatste moest onder meer behaald worden door de aanleg van nieuwe natuur, door het bestrijden van lawaai en schadelijke emissies en door het creëren van een beter leefmilieu in de regio.
Vele jaren later, op 26 april 2010, stelt de gemeenteraad van Albrandswaard vervolgens het nieuwe bestemmingsplan vast voor, zoals het gebied vanaf die dag gaat heten, het Buijtenland van Rhoon. Het plangebied van dit bestemmingsplan beslaat onder meer het stuk voor het toekomstige landschapspark maar ook delen van de Rand van Rhoon. Daarna, maar eigenlijk ook al in de jaren daarvoor, ontstaan er twee kampen. De mensen die graag meer recreatie en natuur in het gebied zien komen en de mensen die de polders eigenlijk willen behouden zoals ze al jaren zijn geweest, met vooral agrarische activiteiten. En ook onder de boeren in het gebied heersen verschillen van mening. Sommigen willen blijven, anderen zien meer heil in een vertrek. In deze serie in de Schakel komen zij, de boeren, aan het woord.

In deel 3 Gert van Herk. Hij wil blijven.

Gert van Herk is 54 jaar en heeft een vollegronds tuinderij aan de Essendijk in Rhoon. Sinds 2000 doet hij dit alleen, daarvoor in maatschap met zijn vader die de boerderij weer had overgenomen van zijn vader. Opa Van Herk startte met het bedrijf in 1920. Toen was het een gemengd bedrijf met vee en land- en tuinbouwproducten. Op dit moment is het een tuinbouwbedrijf van 14,5 hectare.

Afzetgebied
Van Herk: ,,In de winter heb ik spruiten, aardappelen en uien en in de zomer spitskool, andijvie, kroten, tuinbonen en knolselderij. Sinds 2001 zet ik alles lokaal af. Niets gaat meer via de veiling. Daar hadden ze geen behoefte meer aan 'kleintjes'. Ze wilden alleen nog maar grote tuinders. Dus ben ik zelf op zoek gegaan naar afzetgebied. Dat heb ik gevonden. Ik lever aan TotaalVers, aan regionale groenteboeren en aan de groothandel in Barendrecht. Daarnaast sta ik één keer in de twee weken op de Rotterdamse Oogstmarkt en er komt een internetbedrijf twee keer per week verse spullen halen. Dat is wat de men tegenwoordig wil; dagverse en lokaal verbouwde producten in een korte keten, dus zonder al teveel tussenhandel. 'Weet wat je eet'.''

Onzeker
Toch ervaart Van Herk de nabije toekomst vooral als onzeker. ,,Ons eerste plan als boeren met het Buijtenland van Rhoon, het VNC-plan, vind ik nog steeds een goed plan. En ik wil ook zeker blijven boeren hier, maar ik weet niet of dat gaat lukken met de huidige ontwikkelingen.

'Wanneer er niet meer gejaagd mag worden, ontstaat er een probleem'

Samen met mijn collega's ben ik al jaren intensief met de provincie in overleg om tot een oplossing te komen. Alles hangt af van de juiste bestemming. Alles agrarisch zal het zeker niet meer worden, maar op dit moment zijn mijn boerderij en mijn bedrijfsgebouwen 'weg bestemd'. En dat kan natuurlijk niet. Dat zal eerst eens opgelost moeten worden. Maar wanneer dat gebeurt, is nog volslagen onduidelijk. Volgens de provincie ligt dat bij de gemeente en die gaat dat pas over een jaar of twee, drie doen. De gemeente wil namelijk eerst weten of de plannen met het gebied wel gaan werken.''

Compensatie
Na al die jaren van overleg met de provincie moet er nu een bedrijfsplan gemaakt worden voor de nieuwe situatie, aldus Van Herk. ,,Het zou toch wel handig zijn als je weet wat er met de eigen bedrijfsgebouwen en gronden mogelijk is. Deze duidelijkheid is er nog niet. Er moet dus een nulmeting gedaan worden naar de huidige waarde van mijn bedrijf. We zijn nu eigenlijk 'geen bedrijf' meer en we moeten eerst weer 'een bedrijf' worden.''
Daarnaast gaat het volgens de agrariër om de waarde van de grond. ,,Agrarische grond is meer waard dan grond die de bestemming natuur en recreatie heeft. Dat verschil in prijs moet gecompenseerd worden. Dan zie ik wel mogelijkheden om door ter gaan. Maar wel onder voorwaarden.''
Eén van die voorwaarden is dat er gejaagd mag blijven worden in het gebied. ,,Wanneer er niet meer gejaagd mag worden, ontstaat er een probleem. Alle natuur moet beheerd worden. Natuurlijk wil ik meer natuur terugbrengen in de polder in combinatie met een rendabel bedrijf. Ik zie het zeker zitten om hier te blijven boeren en ben vast van plan om die natuurdoelen te halen. Maar ik wil wel zekerheid. Ik zit op een unieke locatie zo dicht bij de stad en ik ervaar geen (over)last van Rotterdam. Een verhuizing is dan ook niet wenselijk. Ik teel en verkoop streekproducten en wil dat hier graag blijven doen met natuur en recreatie erbij.''