Column dominee Rob Maas: Geloof, hoop en liefde

Onderzoek van de Hoopbarometer (hopebarometer.com) wijst uit dat de door hen bevraagde Nederlanders weinig vertrouwen hebben in religieuze instituten zoals de kerk. Politieke partijen, politici en vreemden worden meer vertrouwd. Soms zijn kerken negatief in het nieuws. Recentelijk nog (opnieuw) over wie er wel en niet welkom zijn in de kerk in de discussie over de positie van vrouwen en LHBTI'-ers. Ook pijnlijke en ingrijpende ervaringen van seksueel misbruik en geestelijke manipulatie doen het vertrouwen terecht geen goed.

In de zomer van 2018 liep ik een paar uur mee met een man die ik net had leren kennen. Hij liep in een keer onvoorbereid de bijna 500 kilometer van Pieterburen naar de Sint-Pietersberg bij Maastricht en vertelde dat hij werkte in de jeugdhulpverlening. "Ik ben dominee," zei ik, waarop hij antwoordde: "ik ben zelf Rooms-katholiek, maar met de kerk wil ik niets meer te maken hebben, met al die misstanden." De manier waarop hij het zei, gaf mij het gevoel, dat ik dus ook niet deugde. Ik voelde mij plaatsvervangend schuldig en tegelijk ook gefrustreerd. Ik wilde wel uitschreeuwen dat de kerk zoveel meer is, dat zij (ook volgens onderzoek) van betekenis is voor de samenleving, maar deed het niet. Met feiten doe je gevoelens geen recht. Daarom vertelde ik hem dat de kerk een vindplaats wil zijn van geloof, hoop en liefde. Als daar dingen gebeuren die mensen alle geloof, hoop en liefde doet verliezen dan is het voorstelbaar dat het vertrouwen verdwijnt.

Het is dus aan de mensen in de kerk om te laten zien dat zij ook maar gewoon mensen zijn, die hoop blijven putten uit wat goed gaat, vanuit de overtuiging dat hoop doet leven en de liefde alle kwaad overwint. Dat ze laten zien dat ze blijven geloven, dat ze vertrouwen hebben in de kerk.

Ik ben benieuwd naar onze plek op de Hoopbarometer volgend jaar.

Dominee Rob Maas