Het moment dat Stichting Villa Stoer officieel werd.
Het moment dat Stichting Villa Stoer officieel werd.

Villa Stoer voor kinderen met beperking

Algemeen

ALBRANDSWAARD - Stichting Villa Stoer. Dat is de naam van het nieuwe ouderinitiatief voor een woning voor hun kinderen met een beperking.
Stoer staat voor Samen Thuis Onder Eigen Regie. Het idee is van ouders om hun kinderen met een verstandelijke of meervoudige beperking de mogelijkheid te geven op zichzelf te wonen. Het zal gaan om een studio met een zit- en slaapkamer, een douche en toilet en een klein keukentje. ,,Ze zullen niet zelf koken, maar gezamenlijk eten", vertelt Marianne Kleinjan-van Driel, een van de leden van het zeskoppige bestuur. Er zal ook een gezamenlijke huiskamer komen. Hoe dat precies vorm krijgt, weet het bestuur nog niet. ,,We zoeken alles uit en gaan ook kijken bij verschillende huizen." Een van die huizen is het WISH Huis, in Poortugaal waar mensen met een beperking wonen met zorg op maat. ,,Het wordt geen kopie van het WISH Huis; het kan wel een voorbeeld zijn voor de ouders. Sowieso wordt het anders want het gaat om andere ouders, andere bewoners en komt op een andere plek te staan."
Momenteel wordt door het bestuur hard gewerkt aan een visie waar alles precies in komt te staan. Duidelijk is al dat zeggenschap een grote rol zal spelen bij dit ouderinitiatief. Kleinjan: ,,We willen zorg op maat voor onze kinderen en meer zeggenschap en betrokkenheid dan bij een reguliere instantie."
Het idee ontstond twee jaar geleden bij Kleinjan. Toen zij de gemeente aanschreef, bleek zij niet de enige te zijn. De toenmalige wethouder Maret Rombout bracht ouders en twee stichtingen bij elkaar om te kijken wat zij met en voor elkaar konden betekenen. Daar rolde uiteindelijk dit ouderinitiatief uit met nu tien ouderkoppels en vier op de wachtlijst. ,,Er was bij aanvang ook een bestaande stichting, maar er is bewust gekozen om onze wegen te laten scheiden. Bij de eerste vergadering hadden alle ouders denk ik pijn in hun buik, want ze gaan nu al kijken naar een huis voor hun kind dat tussen de veertien en 22 jaar oud is. Dat is jong. Wie doet dat zo vroeg voor zijn kinderen? Omdat we in dezelfde situatie zitten, schept dat een band en begrip tussen de ouders." De reden om dit nu al op te starten terwijl de kinderen nog relatief jong zijn, is omdat er jaren overheen gaan voor het zover is dat er daadwerkelijk een gebouw staat waar deze kinderen met een beperking in kunnen wonen. ,,Ik denk dat we moeten rekenen op vijf tot zeven jaar. En als het vijf jaar duurt, dan is dat snel; dan moet alles meezitten. Maar dan gaat Linde er nog niet fulltime wonen. Dan is ze negentien...." Marianne Kleinjan-Van Driel en haar man hebben namelijk zelf een dochter van veertien met het syndroom van Down, Linde. Er zijn instellingen waar de kinderen kunnen gaan wonen, maar de leden van Villa Stoer zien het dus liever anders. ,,We willen graag meer inspraak over de zorg aan onze kinderen. In samenspraak met de zorgverlener. Daarbij gaan we voor levensloopbestendige woningen, zodat ze tot het eind in hun studio kunnen wonen." Hierbij zal het gaan om zestien plekjes.
,,Het zijn allemaal kinderen die iets kunnen en iets niet kunnen. Een meervoudige beperking is geen beperking om bij Stoer te komen", zegt Kleinjan. ,,Het vraagt veel van de ouders en het is voor vele nog een ver-van-je-bedshow. Nu gaat het om een visie en woningbouw. We moeten voor ogen houden dat het om onze kinderen gaat en we willen het beste voor hen. Je zult jezelf als ouder dan wel eens opzij moeten zetten."

Er wordt nu gewerkt aan een visie.

Advertenties uit de krant