Roelof Dubel: Een leven in het teken van de natuur

RHOON – Van enige bewondering moet hij niets hebben. Bijzonder dat hij al 41 jaar als vrijwilliger in het Klein Profijt aan het werk is? ,,Ach, ik doe het graag, dus zo bijzonder is het dan toch niet."

Door Ronald Hooijmeijer

Roelof Dubel is de nuchterheid himself. Vier ochtenden per week is hij in natuurgebied 'Klein Profijt' te vinden. De oud timmerman, wiens geboortejaar ver voor de tweede wereldoorlog ligt, is dan aan het snoeien, onkruid wieden en nieuwe bomen aan het planten. Maar ook de oevers aan het verstevigen met omgevallen bomen van honderden kilo's. ,,Kijk," zegt hij als ik hem op een druilerige ochtend in zijn werkterrein spreek. ,,Zo'n boomstam kan ik natuurlijk niets mee. Veel te zwaar. Alleen door gebruik te maken van het water dat door het getijde in en uit het gebied stroomt, krijg ik de stronk toch waar ik hem hebben wil. Met lieslaarzen sta ik dan in het water."

Het was in de jaren zeventig dat Roelof een oproep zag voor vrijwilligers om te helpen de wilgen te knotten. Sinds die tijd is de krasse tachtiger betrokken geweest bij het werk in de grienden. ,,Ik heb me in 1978 bij het Zuid Hollands Landschap aangemeld als vrijwilliger. Na mijn VUT in 1989 is het, tot dan toe zaterdagwerk, uitgegroeid tot een bijna dagelijkse gang naar de grienden. Er staan hier 1600 wilgen die gemiddeld één keer in de vier jaar geknot moeten worden. Dat is veel werk, maar slechts een klein deel van het werk. Als je de natuur in zo'n gebied z'n gang laat gaan, dan overwoekert het onkruid in korte tijd alle paden en is er niet meer te wandelen.

Dat werk doe ik overigens niet alleen hoor. Zuid Hollands Landschap heeft veel vrijwilligers die met regelmaat helpen."

De oud timmerman doet al zijn werk met handgereedschap. Er komt geen mechanisch stukje gereedschap aan te pas. Een vlijmscherpe zaag, een zeis, een kapmes. Zorgvuldig afgedekt onder een stuk plastic tegen de motregen ligt het voor het grijpen tegen een boom. ,,Met machines kom je niet ver in dit gebied, dus het moet met de hand. Het snoeihout voeren we niet af, maar leggen we in het bos. Sommige takken planten we weer. Kijk deze boom bijvoorbeeld, die valt binnen afzienbare tijd om. Ik heb deze tak er ter vervanging naast gepland. Die groeit dan weer uit tot boom. De rij wilgen blijft zodoende, als de oude boom dood is, toch intact."

De tijd dringt, ik moet afscheid nemen van Roelof, al kan die wel een hele ochtend over het gebied praten. ,,Hoe zal het verder gaan als u het werk niet meer kunt doen?"
,,Ik weet niet of je al uitgerekend hebt hoe oud ik ben," vraagt Roelof. Dat had ik zeker. Bijna negentig. Vandaar ook mijn vraag. Want ik ken niemand van die leeftijd die dit zware werk nog zou kunnen. ,,Ik merk dat het wel zwaarder wordt, maar zolang het gaat blijf ik het doen. En echt, na mij zal dit geheid ook nog in stand blijven hoor. Er zullen altijd weer vrijwilligers opstaan die dit unieke stukje natuur ook een warm hart toedragen."

Wat is klein Profijt?

Klein Profijt kreeg zijn naam van de boszalmvissers die vroeger op deze oever met moeite het hoofd boven water hielden. De zalmtrekkerij bracht hier maar weinig op (een klein profijt). Het is een wandelgebied aan de Oude Maas tussen Barendrecht en Rhoon in. Langs de smalle wandelpaden staan honderden knotwilgen. Alleen onder begeleiding van de boswachter mag men de wandelpaden verlaten. Naast de paden heerst een wilde vegetatie. Aan de oevers van de slenken die bij vloed vol water lopen liggen boomstammen en -stronken. Een uitzichtplatform biedt een prachtig uitzicht over de Oude Maas hoewel de echte rivier net achter de dam, die Klein Profijt tegen de golven beschermt, ligt. De parkeerplaats ligt aan het einde van de Schenkeldijk. Vandaar is het een stukje lopen naar het natuurgebied. De route er naartoe is met borden aangegeven.