Vrouw onder de tram
Zoals u wellicht weet zijn de diensten van een politiemens niet altijd even leuk. Er wordt veel gelachen, maar er zijn ook diensten dat er zeer ernstige dingen gebeuren die niet in de koude kleren gaan zitten. Van die gebeurtenissen die je je hele leven niet meer vergeet en die tot in de kleinste details in je geheugen gegrift staan. Dit verhaal gaat over één van die gebeurtenissen.
Tijdens mijn werk in de regeringsstad Den Haag was het gebruikelijk dat je ongeveer de helft van je diensten ingedeeld was bij het “postendetachement”. Die dienst bewaakte je een ambassade.
Op deze bijzonder warme vakantiedag had ik op enig moment in de middaguren de buitenpost op het Buitenhof. Ik stond op en plekje in de schaduw voor één van de ambassades. Op een bepaald moment hoorde ik een ijzingwekkende gil. Direct rende ik de kant op waar deze gil vandaag kwam. Even verderop zag ik een tram stil staan, waar al veel mensen bij stonden. Bewust van het feit ik mijn post had verlaten, liep ik toch door. Toen ik door de mensenmassa heen was, zag ik ter hoogte van de voorwielen van de tram een ongeveer 70-jarige vrouw liggen. Op dat moment realiseerde ik mij nog niet dat ik inderdaad alleen het bovenlichaam zag. Omdat ik dacht dat de vrouw tegen de tram gevallen was, ging ik direct naast haar op de grond zitten. Toen ik op de grond zat en de vrouw aansprak, vroeg zij of er iets gebeurd was. Op het moment dat ik antwoordde dat zij gevallen was, zag ik dat de tram met de metalen wielen over haar benen heen gereden was. Met spoed vroeg ik de ambulance en de brandweer ter plaatse en vertelde tegen de meldkamer wat er was gebeurd. Om mij heen werd het steeds drukker, het leek wel of al het winkelende publiek uit het centrum van Den Haag naar het Buitenhof was gekomen. Gelukkig was er snel extra politiepersoneel ter plaatse die direct kon beginnen met het opstand houden van de nieuwsgierigen.
Toen de brandweer en ambulancedienst aankwamen raakte de vrouw in een shock. Terwijl het personeel van de ambulance begon met de behandeling van de mevrouw, begon het brandweerpersoneel met het omhoog brengen van de tram. Dit gebeurde met een heel erg groot en sterk luchtkussen. Toen de tram hoog genoeg was, kon het bovenlichaam van de vrouw op de brancard worden gelegd. Toen de broeder van de ambulance vroeg of ik een van de benen van de vrouw wilde aangeven en ik zag dat een klein stukje van de panty van de vrouw nog niet kapot was, waardoor één been achter haar lichaam aansleepte, werd het mij even teveel. Gelukkig zag één van mijn collega’s dit en kwam hij naar mij toe en nam mijn plek over.
Toen één van de omstanders erg opdringerig werd, heb ik hem enkele malen gevraagd achteruit te gaan. In deze tijd, dat mobieltjes en digitale camera’s nog niet bestonden, wilde deze man met een zeer grote camera nog even wat foto’s maken. Dit ging mij in dit geval toch echt te ver. Ik heb nog één keer gevraagd of de man uit zichzelf achteruit wilde gaan, waarna ik hem met 'zachte hand' achteruit heb gezet.
De ambassade heeft enkele uren zonder eigen beveiliging gestaan. Alle politie stond iets verderop. Soms zijn er andere prioriteiten.
De Schakel Actueel
Volg De Schakel Albrandswaard ook op Facebook en Instagram. @deschakel
albrandswaard.