Ger Meijdam 80 jaar en dat wordt ‘rennend’ gevierd

POORTUGAAL - Hardlopen is een verslaving en daar kan Ger Meijdam alles over vertellen. Hij loopt al meer dan 51 jaar hard en heeft het er moeilijk mee dat hij het heeft moeten afbouwen en eigenlijk zelfs moet stoppen met rennen. ,,Ik heb ooit van mijn hobby mijn werk gemaakt, en nu valt dat weg. Wandelen? Nou, dat vind ik lang niet zo leuk hoor.”

Door Astrid Potuijt

Om zijn tachtigste verjaardag te vieren en om een mooie punt achter zijn hardloopcarrière te zetten, geeft Meijdam op 16 oktober een feest. En niet zomaar een feest. Iedereen die het leuk vindt en in het verleden training van Ger heeft gehad of samen met hem heeft getraind, is welkom om met hem vijf kilometer te rennen. En voor diegene die dat niet meer kunnen, kan er ook gewandeld worden. Het wordt een afsluiting van een mooie periode die Ger hoopt te vieren met veel andere sportievelingen.

Overspannen
,Ik begon ooit met hardlopen toen ik overspannen thuis kwam te zitten. Tegenwoordig noemen ze dat een burn-out”, begint Meijdam zijn verhaal. ,,Ik kwam bij een arts terecht die mij adviseerde om mee te doen in een bewegingsgroepje in het Kralingse Bos. Bewegen is beter dan er een pil instoppen. Als afsluiting dribbelden we zo’n 800 meter terug naar de parkeerplaats, en dat bleef hangen. Dat was leuk om te doen. Dus ging ik dat vaker doen en zo kwam het hardlopen in mijn leven. Ik zat thuis want inmiddels had ik geen werk meer en dus ging ik iedere ochtend hardlopen en soms in de middag nog een keer. Dan had ik het gevoel dat ik mijn tijd toch nog nuttig besteedde.”

Tot 2012 rende Meijdam iedere dag een stuk. Hij werd sportfysiotherapeut en trainde andere mensen. Hardlopen en alles wat daarbij komt kijken, werd zijn passie. Hij rende vaak rond de 120 kilometer per week. Ook ging hij de spirituele kant op en combineerde dat met het hardlopen. ,,Door het hardlopen veranderde mijn levensvisie en levensvisie.” 

Pacemaker
In 2012 kreeg hij last van hartritmestoornissen en kreeg een pacemaker. ,,Ik wilde graag weer rennen en deed dat ook. Maar dit keer zat er ook een stukje angst bij. En nu merk ik dat ik ouder wordt. Ik heb meer moeite met opstarten. Ben stijf als we net beginnen met rennen en houd de andere dan niet bij. Niet zo gek natuurlijk als je bijna tachtig bent. Dus het wordt tijd om er mee te stoppen en een andere invulling aan mijn leven te geven.”

Vijf kilometer
Ger was mede organisator van de eerste vijf Ropa Runs, rende drie keer toe voor het Rode Kruis, liep mooie tijden. Hij richtte mede de Tempelrunners op en later ook nog de Poortugaal runners. Hij heeft honderden mensen getraind. Hij deed het allemaal gedaan.
Vorig jaar besloot hij al om zijn hardloopschoenen aan de wilgen te hangen. Hij wilde in mei 2020 zijn vijftig jaar hardlopen afsluiten op dezelfde manier als hij nu zijn tachtigste verjaardag gaat vieren.Corona gooide roet in het eten. ,,Het sloeg nergens meer op om dit nu nog door te laten gaan - want inmiddels is het al ruim 51 jaar - maar omdat mijn verjaardag er aan zat te komen, bedacht ik dit plan. Ik geef op vrijdag twee keer bejaardengymnastiek en ik heb deze mensen uitgenodigd in de ochtend om bij Het Lokaal een stukje taart te komen eten op mijn verjaardag. In de middag om 13.30 verzamelen we bij sporthal Rhoon. Om 13.45 uur vertrekken de wandelaars en om 14 uur de hardlopers. We rennen de route die ze ook bij de Lenteloop gebruiken. Vijf kilometer. Iedereen krijgt hetzelfde deelnemersnummer. Tachtig natuurlijk. We lopen in een groep. Dus het gaat niet om winnen of een goede tijd neerzetten. De wandelaars en hardlopers finishen allemaal tegelijk. En na afloop deel ik zandlopers uit. Omdat ik dan misschien wel stop met lopen, maar de tijd tikt gewoon verder. In de avond vier ik nog feest voor familie en vrienden bij Abel.”

Verslaving
Tine zijn vrouw is ook aanwezig bij het gesprek. Zij fiets de route mee. ,,Waar een raam sluit, opent een deur”, zegt ze tegen Meijdam. ,,Ik hoop dat hij mee gaat wandelen. Dat zou ik echt heel leuk vinden.” Hij kijkt nog niet heel vrolijk bij dat vooruitzicht. ,,Ik moet eerst onthechten. Hardlopen is echt een verslaving. Ik moest altijd eerst een stukje rennen voordat we bijvoorbeeld naar een verjaardag konden. Ik deed dat iedere dag. Natuurlijk heb ik de laatste jaren afgebouwd en heb ik de afgelopen tijd veel minder gerend dan voorheen, maar toch. Ik ren nu nog drie keer per week vijf kilometer. Ouder worden is niet altijd even leuke en makkelijk te accepteren.”

Hardlooptopper
Voor de foto trekt hij snel even zijn hardloopshirt aan en pakt zijn mooie startnummer erbij dat hij speciaal heeft laten maken. Hoe leuk zou het zijn als er veel mensen op 16 oktober aansluiten om deze hardlooptopper het mooie afscheid te geven dat hij verdient.

Meedoen
Wie aanwezig wil zijn en mee wil rennen of wandelen kan zich aanmelden via germeijdam@gmail.com of via 06-18150843.