Als de pieper gaat, laten ze alles vallen

ALBRANDSWAARD - ,,Mijn eerste brand, vijftien jaar geleden, vergeet ik nooit meer. Er stond een prullenbak in brand aan de Oude Maas.” Xander Breuls lacht als hij de herinnering ophaalt. Kylian van der Hart vergeet zijn ‘eerste keer’ ook niet snel meer. ,,Dat was vijf jaar geleden. Een lekkage bij de Waalhaven.” De brandweermannen van Albrandswaard zitten vol verhalen over reanimaties, auto’s open knippen, zolderbranden en speciale pakken bij gevaarlijke stoffen. Brandweerman of -vrouw zijn is veel meer dan branden blussen. ,,We rukken misschien maar een keer of zes per jaar uit voor een echte brand”, zegt Kylian. ,,Vaker zijn het reanimaties, auto-ongelukken of lekkages.”

Kylian sloot zich op zijn negentiende aan bij Brandweer Albrandswaard. Hij werkt bij de Shell waar hij monteur en brandweerman is. Maar omdat er ‘gelukkig’ maar zelden brand is, besloot hij zich aan te melden bij de brandweer zodat hij ervaring op zou doen met uitrukken. Hij werkt continu en is daarom vaak doordeweeks beschikbaar. ,,Ik ben bij zo ongeveer vijf uitrukken per week aanwezig”, vertelt hij. ,,Hier doe ik veel ervaring op en is het meer dan alleen maar oefenen zoals we bij Shell doen. Je zou denken dat ik nooit vrije tijd heb, maar dat is niet waar hoor. Ik heb nog zat tijd over om te sporten en andere leuke dingen te doen. Maar het komt wel eens voor dat ik een volle boodschappenkar in de winkel achterlaat omdat ik opgepiept word, ja. Het werk bij de Brandweer verveelt nooit. We zijn een team, een leuke groep mensen en het werk geeft me veel voldoening.”

Ook Xander denkt er zo over. ,,Je kunt alleen bij de brandweer werken als hier je hart ligt”, zegt hij. ,,Je moet het echt fantastisch vinden om te doen en graag mensen willen helpen. Ik kwam zelf bij de brandweer terecht omdat mijn vader brandweerman was. Ik weet nog dat ik het als kleine jongen heel stoer vond dat mijn vader ‘s nachts werd opgeroepen en dan thuis kwam, stinkend naar de rook, vies, moe. Later besloot ik me ook aan te melden. Ik doe het nog met even veel plezier als vijftien jaar geleden, wel iets minder vaak, omdat ik sinds een jaar een zoon heb en meer tijd aan ons gezin wil besteden.”

Op woensdagavond komen ze bijeen. Dat was een tijdlang niet aan de orde vanwege corona. In plaats daarvan werden er digitale bijeenkomsten met veel theorie georganiseerd, maar niet te vergelijken met de fysieke avonden. ,,Dat misten we echt”, zegt Xander. ,,Gelukkig kunnen we nu weer met elkaar oefenen. Tijdens zo’n avond worden de uitrtukken van de afgelopen week besproken. Daarna zet een van ons een oefening uit.”
,,Vorige week was ik aan de beurt”, vertelt Kylian. ,,Ik had een oefening uitgezet met gevaarlijke stoffen. Daar moeten we een speciaal pak voor aantrekken. En dat moet in de juiste volgorde gebeurden. Als je zeg maar stap twee mist, kom je in de knoop bij stap drie. Zo oefenen we iedere week iets anders.”

Brandweer Albrandswaard is op zoek naar extra handen. ,,We hebben meer mannen of vrouwen nodig en vooral mensen die overdag doordeweeks beschikbaar zijn”, legt Xander uit. ,,Je zou bijvoorbeeld kunnen denken aan bedrijven in de omgeving die personeel beschikbaar stellen.”

Waar moet een brandweerman of -vrouw aan voldoen? ,,De minimale leeftijd is achttien jaar. En maximale leeftijd is er niet, maar uiteraard moet deze persoon wel een hele goede conditie hebben. Er worden allerlei testen afgenomen. Engtevrees- en hoogtevrees testen, medische keuring, brandbestrijdingstest en een traplooptest. Daarbij moet je honderd treden in twee minuten oplopen. Overigens krijgen brandweermannen een vergoeding voor iedere uitruk. Het is niet veel, maar je moet dit ook niet doen om rijk van te worden.”

Xander denkt terug aan de zolderbrand in Ghijseland in het begin van zijn carrière als brandweerman. ,,Die zolder stond vol met spullen, het was heel erg heet en het dak stortte in. Later heb ik nog wel eens situaties meegemaakt dat ik naderhand dacht, wow, dat scheelde niet veel.” Dankzij de goede opleiding weten ze de gevaren goed in te schatten. Ook Kylian heeft herinneringen aan zolderbranden. ,,Die zijn vaak een stuk heftiger dan als er een heel pand wordt afgebrand. Voor ons is het dan een kwestie van blussen, bij een zolderbrand komt veel meer kijken. Maar uiteraard hebben we het dan enkel over ons werk en niet over wat de mensen meemaken.” De mannen vangen elkaar op na afloop als het er heftig aan toe ging. Dat ze enkel stoer hoeven te zijn, is achterhaald. Emoties mogen er ook zijn!

Interesse? Neem een kijkje nemen op Facebook en Instagram bij: Brandweer Albrandswaard of mailen naar xander.breuls@vr-rr.nl..