Nieuw onderkomen voor Buurtpreventie

RHOON - Buurtpreventie Albrandswaard krijgt een nieuw onderkomen. Het team verhuist naar de Dorpsdijk 67. De gemeente en Buurtpreventie ondertekenden onlangs de huurovereenkomst. Buurtpreventie heeft vanaf donderdag 1 juni de sleutel. Het team verwacht na de zomer zijn definitieve intrek te nemen in het pand.

Wethouder Wonen Richard Polder: “Ik ben heel blij dat we voor de Buurtpreventie een ander onderkomen hebben kunnen vinden op een perfecte locatie”.

Buurtpreventie Albrandswaard huist ondertussen al ruim veertien jaar in Villa het Oog aan de Dorpsdijk. Het is een anti-kraakpand, van waaruit zij een veelzijdige rol vervullen voor de inwoners. Hans Huijgen, voorzitter van de Buurtpreventie: “We weten dat er een moment komt dat we er echt uit moeten en het nieuwe pand is een kans die wie moeten grijpen. Het is fantastisch hoe de gemeente is omgegaan met ons.”

Ogen en oren

Waar de leden begonnen als groepje om in – met name – de avonduren Rhoon veiliger te maken en te houden, zorgen zij nu voor een veilige buurt in allerlei facetten. Er zijn verkeersregelaars, allerlei activiteiten en iedereen is altijd welkom voor een kopje koffie en een praatje in Het Oog. Huijgen: ,,Op het sociale vlak zijn we veel sterker geworden. Wij zijn de ogen en oren van de buurt. We zijn, helaas, veel dingen en proberen op tijd de juiste hulp in te schakelen. Dat kan zijn door zelf te helpen of door de juiste instanties te benaderen.”

Geschiedenis

Zestien jaar geleden startte de Buurtpreventie. In het hokje van de toenmalige fietsenstalling op Rhoon-Zuid. Dat was geen doen en de toenmalige wethouder regelde een plekje in Villa van Alles. Vervolgens verhuisde de Buurtpreventie naar de Dorpsdijk 30, waar tijdelijk een stichting zat voor ex dak- en thuislozen. Huijgen: ,,Maar de stichting ging weer terug naar Rotterdam. En wij terug naar Villa van Alles. Eigenlijk geen goede plek voor ons.”

Op de dag dat kosteres Annemarie van Es belde, kwam de zo gewenste verandering. ,,Villa het Oog stond leeg en was gekraakt. Ik belde de wijkagent en de krakers waren er binnen een dag uit”, weet Huijgen nog goed. ,,Maar ja, toen stond het weer leeg. Dus ik belde met Alvast Antikraak. Eerst werden we geweigerd, want ze wilden er studenten huisvesten. Maar na een paar dagen belden ze of we nog interesse hadden. Het zou in eerste instantie voor een periode van een half jaar zijn. Ondertussen is het veertien jaar. Maar nu moeten we er echt uit. Dat is vervelend, maar we krijgen er een mooie locatie voor terug. De drempel wordt letterlijk en figuurlijk lager. Want ons nieuwe pand zit prachtig in de loop en heeft geen trap om binnen te komen.”