Column wijkagent Jan Waasdorp: Eerste sproeimoment

Het begin van een nieuw beroep is altijd spannend, dus ook de eerste praktijkstage van de studenten van de politieopleiding. De studenten werken nu vanaf een LOP (LeerOpleingsPlek). Bureau Hoogvliet is één van deze plekken. Het zijn vaak zeer gevarieerde groepen die in leeftijd en achtergrond behoorlijk verschillen van elkaar. Erg spannend is uiteraard het uitschrijven van je eerste echte bekeuring. Het schrijven van een bekeuring voor iemand met ruim 40 jaar ervaring zoals ik, is niet een echt probleem. Maar als je dat nog nooit gedaan hebt en de burger die de bekeuring krijgt ook nog eens niet aardig of zelfs behoorlijk boos is, is het een heel ander verhaal. 

Met de hitte moest ik direct terugdenken aan iets wat er is gebeurd toen ik nog studenten opleidde in hun praktijkstages. Dat was het moment dat één van de studenten zijn eerste ‘sproeimoment’ meemaakte. Bij de verkeerscontroles worden auto’s op verschillende onderdelen gecontroleerd. Als praktijkbegeleider weet je ondertussen wat je wel en niet moet doen en waar je wel en niet moet gaan staan. Eén van de dingen die wordt gecontroleerd is de ruitensproeier. Als het weer wat slechter wordt en het wegdek wordt nat moet er in de ruitensproeier wel vloeistof zitten. Dit wordt dus ook driftig gecontroleerd, vooral als het wegdek nat is van de regen. 

Nadat deze student betrokken auto had gecontroleerd, was als laatste onderdeel de ruitensproeier aan de beurt.

De collega die dat dit keer deed, ging echter naast de auto staan ter hoogte van de voorruit, in plaats van voor de auto en vroeg aan de bestuurder of hij even de ruitensproeier aan wilde zetten. Omdat de collega naast de auto stond ter hoogte van de motorkap was zijn eerste natte pak een feit. De ruitensproeier stond niet goed afgesteld en sprrrrrrrrrrrut ..............

Met de temperatuur deze zomer en de verwachte temperatuur van morgen, 39 graden, koel ik zelfs een beetje af van het schrijven van deze column. Drink genoeg en smeer u goed in.