Afbeelding
Foto: Ronald Hooijmeijer

Column Astrid: Cadeautjes voor pubers

Column Column

De pubers hebben alles. En als ze iets bedenken wat ze nog niet hebben, dan kopen ze het zelf wel. Met het geld van hun bijbaan, kunnen ze dat vaak makkelijk doen. ‘Dit wilde ik al zolang hebben!’ is een geliefde uitspraak van jongste puber om haar aankopen te verantwoorden. Via onder andere de app TikTok zien ze alles wat hip en trendy is, voorbij komen. Zij kunnen er weinig aan doen dat ze in 2021 pubers zijn en hebben dus niet veel aan mijn verhalen over dat ik slechts één blauwe mascara en één blauw oogpotlood had, in plaats van al die lades vol make-up. Het enige wat ze daar op zeggen is ‘gatver, blauw? Bestond er in de middeleeuwen geen zwart?’

Maar als we het dan over kerstcadeaus hebben, kunnen ze niet veel bedenken. Het enige wat ze beiden wilden hebben, was een Air Up fles. Een Air Up fles is zo’n trend die waarschijnlijk na een maand of drie compleet verdwenen is. Het is een dure drinkfles waar je water in doet en een geurstof die je in allerlei smaken (geuren) hebt. Zo lijkt het alsof je water met een smaakje drinkt, maar in werkelijkheid drink je enkel water. Ik vond het echt dure onzin. Maar de meiden vertelden mij dat ze echt veel meer water zouden drinken als ze zo’n fles zouden hebben en dat dat natuurlijk super gezond is.

Ik dacht terug aan toen ze kleiner waren en juichten en gilden als er glitterlijm in hun schoen zat of stickers van Diddle onder de kerstboom lagen. Ik zei dat ik die fles niet ging kopen, maar bestelde er twee. Op de een of andere manier geloofden ze me. Ik hoopte zo op het glitterlijmeffect. In werkelijkheid liep het totaal anders. Krijg ik normaal drie mails over de bezorging van een pakket, deze keer niets. Het pakket werd bezorgd op 4 december en op een moment dat ik niet thuis was, maar de pubers wel. Groot op de verpakking stond ‘Air Up’. Goh, wat zou daar nu inzitten? Toen ik laat thuis kwam, stond de doos netjes op de eettafel. Het had weinig zin om de doos nu te verstoppen tot aan Kerst. De volgende ochtend kwamen ze eerder dan normaal naar beneden rennen. Ik overhandigde ze de doos. ‘Van Sinterklaas.’ Ze straalden. Ze waren zo blij. Tevreden bekeek ik het tafereel tot ik me realiseerde dat het luxe kerstwensprobleem nu nog niet opgelost was.

Ik ga van de week maar eens kijken of er nog blauwe mascara te koop is. Ligt er in ieder geval een kerstcadeau onder de boom dat ze zeker weten nog niet hebben en nooit meer zullen vergeten.

Advertenties uit de krant