Column wijkagent Jan Waasdorp: Het verloren sneeuwballengevecht

Ik ben een echt wintersportmens, dus nu de herfst er weer is, zit ik al te wachten op de winter met sneeuw.
Zo gebeurde het een paar jaar geleden dat ik samen met een student surveilleerde. Het had de afgelopen nacht behoorlijk gesneeuwd. Heel Nederland onder een witte deken. Dit weekeinde hadden wij ochtenddienst, dit betekende dat wij op deze zaterdagmorgen al om zeven uur klaar stonden om te gaan surveilleren. De gevallen sneeuw was nog maagdelijk wit en bijna ongerept.

Rond één uur hoorden wij een harde PLOF tegen onze auto. Bij de tweede plof zagen wij dat het een sneeuwbal was die tegen de voorruit uitéén spatte. Nu ben ik echt de moeilijkste niet, maar als je sneeuwballen naar mij gooit, ga ik naar je op zoek. Dus met een omtrekkende beweging surveilleerden wij al zoekend naar de baldadige stoere vandaal. Niet om deze boef op te pakken, maar om deze aanval met een welgemikte sneeuwbal te beantwoorden.

Na, een paar straten zagen wij een groepje kinderen van 10 tot 12 jaar staan. Toen zij ons zagen renden ze hard weg. Wij dachten dat dit de sneeuwballen gooiende boefjes zouden zijn. Een straat verder zijn wij gestopt. We stapten uit de auto en bewapende ons met een aantal sneeuwballen. Sluipend verstopten wij ons achter een auto. Toen wij de kinderen tot op de juiste afstand waren genaderd, zijn wij tevoorschijn gesprongen, waarna wij vrij zicht hadden. Nu hadden ze geen tijd meer om weg te rennen en konden wij onze sneeuwballen met enkele goed gerichte worpen hun doel laten raken. De ouders die erbij stonden schoten in de lach, en we hoorden deze nog naar de kinderen roepen dat het hun eigen schuld was.

De eerste ballen die de kinderen hierna naar ons gooiden konden we nog ontwijken. Toen wij echter, achterna gezeten door de kinderen, naar onze auto renden, kregen wij niet snel genoeg het portier open waardoor wij door een paar sneeuwballen werden geraakt. Toen de deuren eindelijk open gingen, vlogen er ook een aantal sneeuwballen in de auto. 

Een paar straten verder hebben we de sneeuw uit onze auto gehaald en zijn naar het bureau gereden voor een bakkie koffie. Later op de dag zijn we nog even terug gereden om vrede te sluiten. We hebben er nog wel veel om gelachen, dat is een ding wat zeker is.