Riet van Dieijen viert honderdste verjaardag

POORTUGAAL - Riet van Dieijen, jarenlang inwoonster van Poortugaal, heeft haar honderdste verjaardag gevierd.

Geboren op 21 juni 1921 als Maria Lucia van Staveren in de dokterspraktijk van haar eigen grootvader te Reeuwijk-Brug.

Daarna 33 jaar woonachtig in Rotterdam-Noord waar ze op school ging. Het bombardement heeft ze op 18-jarige leeftijd meegemaakt. Ze kon niet meer naar haar werk op het Noordereiland waar ze stage liep als apothekersassistente. Boven deze apotheek zat de grootvader van Job Cohen ondergedoken. Haar werk kon ze voortzetten bij een filiaal in Delfshaven.

In 1952 kwam ze op de Parkkade Piet van Dieijen tegen. Hij was met zijn fiets onderweg van de Zeevaartschool naar huis. In 1954 werd getrouwd en eerst ingewoond bij oma en opa Van Dieijen aan de Welhoeksedijk 128 Poortugaal. Hier zijn de eerste twee kinderen geboren, Lies en Wim. Daarna werd verkast naar de verbouwde tramwagon die daar achter in de boomgaard stond. Op deze plek doorkruist nu de Duifhuisweg de Welhoeksedijk. Het was er rustig en prettig wonen. Wel erg krap: de slaapbank in de woonkamer moest elke dag opnieuw worden opgemaakt.

In april 1959 gingen we naar de Beatrixstraat in Poortugaal. Hier werden de eerste woningen van deze nieuwbouwwijk opgeleverd.

In 1962 kwam jongste zoon Kees ter wereld. Piet haalde al zijn stuurmansdiploma’s en was vaak op zee. Dan was Riet vader en moeder tegelijk. Deze rol heeft ze voortreffelijk vervuld. Kees werd bestuurslid van de Foekepot die toentertijd in het gebouw van de IJsclub soos hield. Hij is veel te jong door een nare ziekte thuis overleden op Koninginnedag 1991.

Met de motorsloep ‘Harmonie’ lagen ze in de Albrandswaardse haven bij W.S.V. Poortugaal. Ook waren ze lid van de Carnisse Grienden. Hier bezochten ze de nieuwjaarsrecepties per boot – naar de Koedoodhaven – langszij de FRAM. In september 2003 is Piet overleden, ze waren toen 49 jaar getrouwd.

Riet ging graag naar de Hervormde kerk in Poortugaal. Ze heeft ook nog een breiclubje georganiseerd. De truien gingen meest via Almere naar Roemenië. Door het ontbreken van een toilet op de bovenverdieping, was het huis waarin ze 55 jaar heeft gewoond niet meer geschikt. Bovendien werd het werk in de tuin haar teveel, ze zat er graag netjes bij. Op 93-jarige leeftijd wilde ze graag naar de Hooge-Werf maar hiervoor werd ze nog te goed bevonden. Onverwachts kreeg ze bericht uit Dronten, waar haar dochter en kleindochter wonen, dat er een appartement vrij kwam. Ze heeft hier alles gelijkvloers en zorg op maat. Vorig jaar lag ze 3 dagen in het ziekenhuis van Harderwijk en is daarna weer opgeknapt.

Nog altijd is ze zeer helder van geest en breed geïnteresseerd. De krant wordt elke dag uitgelezen, ook de beurskoersen ontsnappen niet aan de aandacht. Bijzondere belangstelling gaat uit naar maritiem technische bedrijven. Artikelen over Bonn & Mees, Boskalis en Damen worden nooit overgeslagen. Al meer dan 60 jaar is ze lid van de KNRM. Voor de open dagen hiervan komt jaarlijks een uitnodiging om weer eens mee te varen met een reddingsboot. Eerst in Stellendam, later vanuit Elburg. Door de corona-beperkingen waren de bezoekjes minimaal. Daar gaat nu weer verbetering in komen. De trouwe bezoekers weten haar nog goed te vinden.

Er zijn 4 grote kleinkinderen en inmiddels 4 achterkleinkinderen. Vorig jaar is haar oudere zus 101 jaar geworden, dit record wil ze graag verbeteren.

(ingezonden door Willem P. van Dieijen)

(foto)