Katinka: valse start

Ik weet het nog als de dag van gisteren. De telefoon gaat. Mijn moeder wordt gebeld. “Bent u de moeder van Katinka?” Hoor ik iemand door de telefoon heen zeggen. Mijn moeder antwoordt bevestigend. “Uw dochter heeft vanmiddag bij de kennismakingsmiddag bij de verkeerde mentorklas gezeten.” 

Die middag, inmiddels alweer 6 jaar geleden, was mijn eerste kennismaking bij het Dalton. Ik was doodzenuwachtig. Vol goede moed ging ik ernaartoe. Ik was zo zenuwachtig dat ik ervan uitging dat ik bij mijn klasgenoten van de basisschool in de klas zou zitten. Ik fietste vrolijk naar mijn nieuwe school, zette mijn fiets in de fietsenstalling en liep mijn klasgenoten achterna. We liepen naar een mentor toe en gingen met de hele ‘nieuwe mentorklas’ het schoolgebouw binnen. We kregen een uitgebreide uitleg over wat ons de komende jaren te wachten zou staan. Maar bij de fotograaf ging het mis. Alle namen werden opgenoemd behalve die van mij…

Achteraf bleek dus dat ik bij de kennismakingsmiddag in de verkeerde klas heb gezeten. Een goede start dus! Ik mocht mijn schooljaar starten in de klas waar ik oorspronkelijk in geplaatst was. Extra spannend… Maar ondanks deze, toch wel een beetje stroeve opstart van mijn middelbareschooltijd is het er niet minder leuk om geworden. 

Ik heb heel mijn middelbareschooltijd genoten. Er waren altijd wel leuke en grappige momenten te beleven. Zo ben ik in de 4^de klas een weekje met school naar Roemenië geweest. Dat vergeet ik echt nooit meer. Vooral het feit dat ik daar, niet bewust, hond heb gegeten… En het naar verkeerde lokalen lopen bleef er bij mij toch een beetje inzitten. Ik liep geregeld per ongeluk een verkeerde les in. Maar de grootste blunder blijft toch wel echt dat er een toets van mij kwijt was. Ik was toch wel licht geïrriteerd naar de docent toe gegaan. Uiteindelijk bleek dat ik de toets per ongeluk in mijn Binas (formuleboek) had gestopt. Niet echt handig dus… 

Op 10 juni kwam dan eindelijk het verlossende telefoontje. Na heel de dag zenuwachtig gewacht te hebben, werd ik eindelijk gebeld. Ik ben geslaagd! Na al die jaren kan ik nu – met diploma – het goede lokaal uit lopen! Althans dat hopen we dan…