Afbeelding
Foto: Ronald Hooijmeijer

Column Katinka: Oeps, heb ik weer…

Algemeen

,,Dan mogen jullie nu beginnen”. Ik voelde mijn hartslag even omhooggaan, nam een diepe zucht en keek nog even snel naar de klok. Ik sloeg de eerste bladzijde om en begon te lezen. Het was zo stil, maar tegelijkertijd ook zo onrustig. Je hoorde iedere beweging in de zaal. ‘Focus nu even Katink’, dacht ik.

Vorige week dinsdag mocht ik beginnen met mijn eindexamen Engels. Ik ben nog nooit zo zenuwachtig geweest voor een toets. Het begon al in de ochtend. Ik dacht dat het examen om 9 uur was, niet dus. Het begon pas om half 2. Ik was in ieder geval lekker op tijd wakker… De uren daarna was ik zo druk dat ik stiekem een beetje medelijden met mijn ouders begon te krijgen. Ik liep heel de tijd heen en weer, vroeg om de vijf minuten hoe laat het was en nam ongeveer alle pennen die wij thuis hadden, mee naar het examen. Want stel je voor dat de andere 21 pennen leeg zijn. Verder besloot ik ook nog om voldoende eten mee te nemen. Chocolade-rozijntjes leek me wel een goed idee. Lekker zoet en ze maken geen herrie tijdens het eten. Nou dat heb ik geweten…

“Nog 40 minuten”. Ik kijk op mijn blaadje. Nog tien vragen, dat moet lukken. Iedereen druppelt langzaam de zaal uit. “Dames en heren nog 15 minuutjes, vanaf nu mag je niet meer de zaal uit totdat de tijd afgelopen is.” Ik schrok zo erg van deze korte tijd dat ik gelijk ging kijken hoeveel opdrachten ik nog moest maken. Ik sloeg mijn A3 boekje in een flats open en hoppa daar gingen ze… Mijn ‘geluidloze’ chocolade rozijntjes, die opeens niet meer geluidloos waren… Ze rolden heel de zaal door. Van schrik wist ik niet wat ik moest doen. Iedereen keek me aan. Moest ik nu al die rozijntjes gaan oprapen? De surveillanten keken elkaar vluchtig aan en zeiden vervolgens gelukkig: “Dames en heren nog 14 minuten, gaat u rustig verder waar u mee bezig was.”

Ik deed nu über voorzichtig mijn boekje dicht. (er zaten nog allemaal rozijnen tussen) Ik keek hoeveel opdrachten ik nog moest maken. Het waren er twee. Ik maakte deze opdrachten. De tijd was afgelopen, iedereen mocht de zaal verlaten. Ik liep naar buiten, met minimaal vijf geplette rozijntjes onder mijn schoen en keek thuis direct mijn antwoorden na. Gelukkig is het toch nog een consequente* voldoende geworden.

*consequent kwam ongeveer 300 keer voor in het eindexamen Nederlands.


Advertenties uit de krant