Column Astrid: 10.000 stappen per dag

9.865. Zoveel stappen had ik op een vrijdag gezet toen ik op bezoek ging bij een bekende. Als ik straks naar de auto terugloop, dan tik ik de 10.000 nog aan, dacht ik optimistisch. Ik had er alleen geen rekening mee gehouden dat ik pas na twaalven, de volgende dag dus, naar huis ging. Omdat ik er vreselijk van baalde dat ik nu geen rood vakje kon kleuren op mijn stappenschema, besefte ik dat ik best wel erg obsessief met de stappenteller omging. Ik vermoed dat ik niet de enige ben die zich in deze periode, waarin we nauwelijks anders kunnen doen dan vooral veel wandelen, iedere dag in de gaten houdt of het weer gaat lukken.

Wandelen is een fijne bezigheid. Ik doe dat al jaren. Als ik loop, maakt niet uit waar, krijg ik de beste ideeën. Vaak ben ik zo in gedachten verzonken dat ik nauwelijks opmerk als er iemand gedag tegen me zegt. Daarnaast heb ik pas gelezen ergens op internet – dus ik ga er maar vanuit dat het waar is – dat 10.000 stappen per dag zetten, de norm is om je gezondheid en gewicht op peil te houden. En ik las ook dat je zeven jaar langer leeft. Dat belooft wat!

Soms zit ik aan de 8.000 en loop ik net zolang rondjes door het huis om de 10.000 aan te tikken. Dat is dan ook meteen het probleem. Als ik zoiets heb bedacht, moet alles ervoor wijken. Ik ga er helemaal voor.

,,Jij bent echt raar!” riep jongste puber toen ik haar vroeg of ze nog even 3.000 stappen met me wilde zetten. ,,Ik ga echt niet iedere keer met je mee naar buiten omdat je zo nodig je vakje rood wil kleuren.” Tja, je kan maar duidelijk zijn. Maar zij snapt niet dat ik geniet van mijn rode vakjes. Het is een heerlijk gevoel om ’s avonds net voor het slapen, een vakje rood te kleuren omdat het doel weer behaald is.

Ja, een nieuwe hobby van 10.000 stappen per dag zetten, klinkt misschien een beetje suf, ik zal er geen prijzen mee winnen. En uiteindelijk ben ik zelf de enige die juicht als ik de confetti krijg van de stappenteller als ik mijn doel gehaald heb. Maar het maakt mij blij. Ik zou zeggen probeer het eens uit. En als je me tegenkomt, bij deze alvast sorry als ik je niet opmerk. Ik ben dan in gedachten al bij het rode vakje dat ik die avond weer kan kleuren.