Afbeelding
Foto:

Column wijkagent Jan Waasdorp: Plons en meteen wakker

Algemeen

Al ruim 40 werk ik ondertussen onregelmatig. Tegenwoordig heb ik als wijkagent geen nachtdiensten. In verband met de vermoeidheid van sommige collega’s is de nachtdienst bij uitstek het moment voor practical jokes. Ik was één van de collega’s die er nogal eens wat uithaalde.

Bij de gemeentepolitie Den Haag hadden we destijds meerdere nachten achter elkaar en ja, ook ik ben wel eens naar huis gestuurd omdat ik met mijn gesnurk te veel herrie maakte en er collega’s waren die hierdoor niet goed hun werk konden doen.

Deze nacht surveilleerde ik met een collega die midden in een verhuizing zat waardoor hij niet veel tijd had om overdag te slapen. Zolang het tijdens de vierde nacht op straat druk bleef en er genoeg te doen was, kon hij zijn aandacht wel bij zijn werk houden. Toen er rond vijf uur al een uur geen melding was gevallen en er ook geen auto’s reden die we konden controleren, was hij in een diepe slaap gedommeld. Ik merkte dat ik al enige tijd tegen mezelf zat te kletsen. Het onderwerp zal uiteraard ook niet erg boeiend zijn geweest, maar het is toch altijd wel prettig dat je antwoord krijgt.

Ik had hem al een keer wakker gemaakt en we hadden bij een benzinepomp ook al een blikje cola op, in die tijd was er helemaal nog geen energy drink. Toen hij dus rond een uur of vijf weer in een diepe slaap was gevallen heb ik maar besloten om over te gaan tot drastische maatregelen. Hij was namelijk al drie eerdere nachten aangesproken op zijn slaapgedrag.

Nu is in Den Haag naast het Binnenhof de Hofvijver. Hoe het nu is weet ik niet, maar in die tijd kon je gewoon door het water van de Hofvijver lopen, het water kwam dan niet verder dan net voorbij je knieën. Uiteraard lag er wel een laag blubber, maar ach daar kon je gewoon doorheen lopen. Ik heb de auto langs de kade, die maar een meter of twee hoog is, geparkeerd, met de deur van de slapende bijrijder aan de kadekant. Ik heb de motor uitgezet en heel erg zachtjes mijn deur open gedaan. Hard schreeuwde ik: PAK HEM PAK HEM HIJ RENT WEG, en trok hard mijn deur dicht. Uit reactie sprong de collega op, opende zijn deur en wilde achter hem aanrennen. Groot was zijn verbazing toen hij twee meter lager, met een grote plons in het water kwam. Erg lachen kon hij er niet om, ik pieste bijna in mijn broek. Hierna kon de collega, die uiteraard wel echt wakker was, naar huis en toch nog een paar uur zijn bedje in voor hij weer met zijn verhuizing verder kon.

Advertenties uit de krant