Column Dominee Coen van Alphen: De capuchonomhelzing

Nieuwjaar begint met goede wensen. Die horen vergezeld te gaan van een kus, een omhelzing of op zijn minst een ferme handdruk. Zo niet op 1 januari 2021. Buiten je eigen gezin is dat allemaal zwaar onverantwoord. Dus waren de nieuwjaarwensen dit jaar een beetje ongemakkelijk. Of even zondigen tegen de regels, óf op afstand blijven – maar dat voelt ook vreemd op dat moment. Ja, we zijn inmiddels wel gewend aan de buiging met de hand op het hart, of de elleboogstoot, of de voetzoen… maar er gaat toch niets boven de ander aan het hart drukken.

Ik heb mijn familieleden omhelsd. Aanbevolen: de capuchonomhelzing. Jas achterstevoren aantrekken, capuchon over het hoofd trekken en dan maar tasten naar je naaste. Geheel coronaproof! Al is het met zwaaiende armen wel oppassen dat je geen tik verkoopt aan de ander, die ook niks ziet. Iemand anders maakte er een foto van, waarop we wel een stel zombies lijken. Het is dan ook een bizarre realiteit waarin we leven.

Want bizar is het, dat we elkaar op afstand moeten houden. Het is nu nodig, dat weet ik, maar het went niet. We zijn als mensen gemaakt voor elkaars gezelschap en nabijheid. Een handdruk, een aai over de wang, een schouderklopje, al die dingen die zo vanzelfsprekend waren in het menselijk contact, moesten we zo lang missen. Er werd zelfs een nieuw woord voor uitgevonden: ‘huidhonger’. Juist door het te missen hebben we ontdekt hoe belangrijk die dingen zijn voor ons welbevinden. We werden ons er bewust van dat je als mens niet genoeg hebt aan jezelf, maar andere mensen nodig hebt. Om mee te praten en te lachen, en ook om elkaar af en toe stevig vast te pakken. Niemand is een eiland en niemand zou een eiland horen te zijn. Ik geef toe, 2020 was in veel opzichten een ellendig jaar, maar dit besef zou wel eens een winstpuntje kunnen zijn. Goed voornemen voor het nieuwe jaar: zuinig zijn op elkaars nabijheid.

Zelfs door mijn dikke winterjas heen was het heel fijn om mijn familieleden even vast te houden. Een warm gevoel verspreidde zich door mijn lijf. Ik beschouw het maar als een beginnetje van wat hopelijk binnenkort weer volop kan. Nog even volhouden.

Op veilige leesafstand wens ik u een goed 2021, met veel nabijheid!