Yenny de Laat (41)

Waar kennen we jou van?

Ik ben ruim vijf jaar de eigenaresse van Mode Maison in Rhoon. Sinds een half jaar woon ik ook in Rhoon, hiervoor woonden we in Poortugaal. Ik kom oorspronkelijk uit Jakarta. In 2003 kwam ik naar Nederland om International Business Management (IBM) aan de Erasmus Universiteit te studeren. Toen leerde ik Mark kennen, en ben hier gebleven. Mijn kinderen zitten op De Parel in Poortugaal.

Wat viel je het meeste op in Nederland?

Dat het hier zo stil op straat is. Na zessen zie je bijna niemand meer, vooral in Albrandswaard. In Jakarta is het altijd heel druk.
Ook de taal. Mijn studie was in het Engels, maar om een baan te zoeken, moest ik Nederlands leren. Ik zat een jaar lang drie dagen in de week van negen tot drie op school om de inburgeringscursus te doen.
Nederlanders zijn levensgenieters, terwijl heel veel mensen in Jakarta alleen maar werken en werken.

Was je eigen winkel een droom?

Ja. Ik speelde als kind al ‘winkeltje’. Toen ik in Rhoon Centrum een leeg pand zag, hoefde ik er niet lang over na te denken. En in werkelijkheid is het runnen van een winkel nog leuker dan ik had gedacht. Veel klanten zijn vrienden geworden. Ze nemen familie en vrienden mee. Hartstikke leuk. Inmiddels werk ik met drie collega’s en ben ik zelf vaker thuis bij de kinderen.

Hoe is jouw gezinssituatie?

Ik ben twaalf jaar getrouwd met Mark. We hebben twee lieve jongens, Noah is negen en Lucas is zes jaar.

Wat is je mooiste jeugdherinnering?

We vierden het Chinees Nieuwjaar groots. Ik heb een grote familie en zij kwamen allemaal op bezoek. De dag ervoor begonnen mijn ouders al met koken. Dat vind ik lastig hoor, dat ik zo ver van mijn familie vandaan woon.

Welke toekomstdromen heb je nog?

Van mijn 17e tot mijn 23e jaar woonde en studeerde ik in Columbus, Ohio, Amerika. Ik zou heel graag eens met het gezin, als de kinderen wat groter zijn, teruggaan om hen te laten zien waar ik volwassen ben geworden. En als Mark en ik met pensioen zijn, wil ik in een huisje in de rijstvelden van Bali gaan wonen.

Wat was je beste beslissing het afgelopen jaar?

Dat ik minder ben gaan werken en meer tijd voor de kinderen heb. Ik voelde me altijd schuldig naar de jongens toe.

Wat had je graag tien jaar geleden willen weten?
Dat het hebben van een eigen winkel zo leuk is!

Wat zou je doen met een miljoen?

In ieder geval blijven werken. Ik zou zorgen dan mijn schoonouders en ouders kunnen stoppen met werken en een school opstarten voor de straatkinderen in Jakarta. Daarna heel veel reizen, we zijn dol op reizen.

Hoe sta je ’s morgens op?

Om zeven uur gaat de wekker. Daarna moet ik altijd haasten. Als ik de kinderen naar school heb gebracht, kijk ik vaak even een reality Netflix serie zoals ‘Say I do’. Daarna huishoudelijk werk, de boekhouding voor de zaak en dan naar de winkel.

Welke verleiding kan je niet weerstaan?

Zoetigheden en sushi.

Waardoor raak je geïrriteerd?

Rommel. De jongens moeten in de woonkamer altijd hun spullen opruimen.

Wat zou je aan jezelf willen veranderen?

Dat ik meer zin in sporten zou hebben. Van de week heb ik meegedaan aan een bootcamp. Een buurvrouw geeft bootcamp aan alle buren in de wijk. Het was leuk, maar zo zwaar.

Wie heb je voor het laatst gebeld?

Mijn ouders. We bellen elkaar meestal drie keer per week.

Welke spreuk zou je op een tegel willen hebben?

Enjoy the little things

Wat is je guilty pleasure?

Als de kinderen naar bed zijn, op de bank met Mark, Netflix, wijn en chips.

Wat deed de coronacrisis met jou?

In juni zouden mijn ouders uit Jakarta komen. Ik vind het heel naar dat het nu niet door kon gaan. Zodra ik weet dat ik mijn koffer weer in kan gaan pakken, zal ik zo gelukkig zijn.