Column Rob Maas: Verstoord woongenot

Winkels die verbouwen, hangen grote posters op met 'tijdens de verbouwing gaat de verkoop gewoon door' bang om klandizie te verliezen. Daar moet ik aan denken als ik heerlijk met wat mensen in de zon aan de koffie zit, terwijl de chocoladekoekjes smeltend rondgaan. Het gesprek komt op vreselijke ervaringen van huurders in Rhoon door de aanhoudende stress die het groot onderhoud aan de woningen in de bloemen- en vogelbuurt met zich meebracht en meebrengt. Ik bied huurders van die woningen regelmatig een luisterend oor. Alle ervaringen bij elkaar opgeteld is mijn conclusie dat het verbouwen van een bewoonde woning een heel slecht idee is.

Een greep uit de ervaringen: afspraken worden niet nagekomen, de aannemer levert verkeerd, slecht of geen werk op de afgesproken driemaal verschoven datum. Men coördineert zaken die al geregeld zijn. Een bewoner krijgt tot drie keer toe bericht dat een nieuwe voordeur zal worden geleverd, terwijl die al lang geplaatst is. De achterdeur echter is nog steeds niet aangekomen. Leveranciers gaan tussentijds failliet, afvoeren raken verstopt met puin waardoor wateroverlast ontstaat.
Bewoners wordt gevraagd thuis te blijven, maar er gebeurt helemaal niets en zo gaan vrije dagen en vakantiedagen in rook op. En als alles dan is gedaan dan moet de huurder zelf kosten maken voor nieuwe raambekleding en voor zaken die na het groot onderhoud in huis moeten worden vervangen. Het is allemaal van horen zeggen wat ik hier schrijf, maar hoe groot is de kans dat de mensen die ik spreek het zo beleven, terwijl de werkelijkheid heel anders zou zijn?

Bang voor het verlies van klandizie hoeft de verhuurder niet te zijn, waar kan de huurder heen? Dus voor alle bewoners die lijden aan verstoord woongenot een kleine opsteker: ik heb u gehoord en leef met u mee door te hopen en te bidden dat u snel weer ongestoord kunt genieten van uw woning 2.0.