Afbeelding

Poëziebundel van Alexandra Meijer: A Six-Month Goodbye

Algemeen

BARENDRECHT – Om haar eigen gevoelens te snappen, begon Alexandra Meijer met het schrijven van gedichten. En omdat ze Engels nu eenmaal een mooiere taal vindt, de woorden meer tot de verbeelding vindt spreken, schreef ze haar gedichten in deze taal. Nu is ze twintig jaar en heeft haar eigen gedichtenbundel uitgegeven. 101 gedichten over het leven op de middelbare school, over vriendjes en onzekerheid, over zelfwaarde en vriendschappen.

Door Astrid Potuijt

,,Ik vond de middelbare school geen fijne tijd, ik voelde me niet op mijn plek en ging met de verkeerde mensen om", vertelt Alexandra. ,,Ook mijn lange afstandsrelatie met een jongen uit Tiel bezorgde me veel onzekere gevoelens. De vrienden waarmee ik omging, waren geen echte vrienden en waren vooral met zichzelf op een negatieve manier bezig. Hierdoor werd ik ook negatief. Ik denk ook dat onze generatie het lastig heeft met internet. Wij zijn er mee opgegroeid, maar we weten niet echt goed hoe we ermee om moeten gaan. Er ligt een grote druk op ons. Alles moet perfect zijn, we moeten reizen maken, iedere dag mooie dingen beleven en door het internet krijgen we het idee dat het allemaal zo makkelijk is. Maar in werkelijkheid moet je er hard voor werken. Het is niet zo gek dat de helft van mijn klas – ik doe de lerarenopleiding om docent Engels te worden – last heeft van depressieve gevoelens. Dit zijn onderwerpen die ik in mijn gedichten verwerk. Door te schrijven, kan ik het afsluiten en ondertussen is het een stukje zelfreflectie."

'Het staat op papier en zit verstopt tussen twee kaften'

,,Ik begon met het schrijven van gedichten toen ik tien jaar was. We waren op vakantie in Griekenland en ik verveelde me. Ik kocht een notitieblok en begon te schrijven over de zon en het strand. Toen ik twaalf was, schreef ik steeds vaker. Het hielp mij om mijn gevoelens onder woorden te brengen en om te gaan met al die onzekerheden. Mijn vrienden en klasgenoten vonden dat ik iets met de gedichten moest gaan doen. Het is heel onwerkelijk om mijn eigen boek nu in handen te hebben. Natuurlijk zou het leuk zijn als het wordt gelezen door een breder publiek, maar dat is niet de reden dat ik schrijf. Ik schrijf voor mezelf en hoop dat een ander er dan ook troost of steun uit kan halen."
Alexandra heeft de middelbare schooltijd afgesloten. ,,Het staat op papier en zit verstopt tussen twee kaften", zegt ze lachend. ,,Als ik het teruglees, ervaar ik weer hetzelfde gevoel als toen. Mijn poëzie van 2019 zal een stuk vrolijker zijn." Met Alexandra gaat het nu goed. Het is het begin van een nieuw hoofdstuk. Nieuwe vrienden die haar steunen en waarbij ze zichzelf kan zijn en een leuke vriend die er voor haar is en enorm trots op haar is. De liefde is niet meer verbonden met onzekerheid.
De dichtregels komen overal bij haar op. Tijdens het autorijden, fietsen of zomaar op school. Met die dichtregels gaat ze zitten om de woorden te perfectioneren. Lezers van de dichtbundel zullen merken dat er halverwege een andere toon in haar werk zit. ,,Ik werd directer en noemde de dingen meer bij naam. Die overgang is duidelijk zichtbaar", vertelt Alexandra. Op de achterkant van het boek staat heel treffend geschreven: 'You could view these poems as the love letters I never sent.'

A Six-Month Goodbye, poetry by Alexandra Meijer is te bestellen bij www.bol.com voor 15,99 euro.
ISBN 9789402186130.

what am I supposed to do
with so much time on my hands?
could you hold them?
so it would be easier
to carry the weight
of 24 hours



All things considered
I think I'm okay with us
being us

Advertenties uit de krant