8 maart

Uit het nieuws: tientallen abri's gesloopt vanwege de nieuwe reclames van Suitsupply. Het maakte weer eens duidelijk dat er anders wordt gekeken naar mannen dan naar vrouwen. Het (naakte) vrouwenlichaam wordt op de gekste plekken ter decoratie gebruikt, van mannenlijven wordt dat niet geaccepteerd. Zichtbare kwetsbaarheid is bij vrouwen gewenst, maar bij mannen roept het agressie op. We hebben nog een lange weg te gaan voordat onze waarde van gelijkheid waarheid wordt.
Dat we er nog niet zijn, is ook zichtbaar in het bestuur. Nederland heeft een doelstelling voor het aandeel mannen en vrouwen in de top van het bedrijfsleven: minstens 30% mannen en minstens 30% vrouwen. Dat lijkt geen hoge lat, maar we blijven eronder. Deze week kwam het VNO-NCW met een rapportage: het gaat 'de goede kant uit'. Heel 'verrassend', het aandeel van 30% mannen wordt gehaald. Het aandeel vrouwelijke bestuurders is gestegen met 1,8%. Raden van bestuur bestaan voor 11% uit vrouwen en raden van commissarissen uit 15%. Dit is ongelijk over bedrijven verdeeld, want maar liefst 70% van de bedrijven heeft geen vrouwelijke bestuurders. Ondanks de norm die we onszelf hebben gesteld, is Nederland een oerconservatief land.
Er zijn landen waar het beter gaat door het instellen van quota, zoals Noorwegen, Frankrijk, Duitsland en België. Gezien de trage vooruitgang is het advies om ook in Nederland een quotum in te stellen. Maar hiertegen is veel weerstand. Moet je een vrouw benoemen "omdat ze een vrouw is?" Punt is dat er een hardnekkig mannenquotum is. Mannen benoemen nog steeds mannen. Terwijl er genoeg redenen zijn meer vrouwen te willen op een hoge positie. Meer vrouwen in het bestuur staat bijvoorbeeld in positief verband met de bedrijfsresultaten. Maar veel vrouwelijk talent blijft nu onbenut. Zonde! Ook in het openbaar bestuur zijn de verhoudingen scheef. De grootste politieke partij van Nederland blijkt niet in staat een vrouwelijke minister te vinden. Schijnt iets met capaciteit te zijn…. In de Tweede Kamer zitten 53 vrouwen. De partijen met uitsluitend mannelijke vertegenwoordigers zijn, behalve natuurlijk de SGP, de jongste partijen. Gelukkig gaat het op lokaal niveau beter. Er zijn steeds meer vrouwelijke burgemeesters. Albrandswaard heeft evenveel mannelijke als vrouwelijke wethouders. En onze gemeenteraad haalt precies de norm van 30%. We doen het heel wat beter dan het bedrijfsleven.
Op 21 maart zijn lokale verkiezingen. Als ik daarna geen wethouder blijf, moet ik op zoek naar een nieuwe baan. Ik denk dat ik me dan helemaal te buiten ga met solliciteren naar een plek in raden van bestuur en raden van commissarissen. Het schijnt dat ze daar zitten te springen om talentvolle vrouwen. En ik ben helemaal voor gelijkheid, daar offer ik me graag voor op.

Jacqueline de Leeuwe,
wethouder