Veiligheid is meer dan cijfers (2)

Bijna een jaar geleden had ik het in mijn column over criminaliteitscijfers. Cijfers die weliswaar het aantal misdrijven weergeven, maar niet laten zien hoe de veiligheid wordt ervaren. Of hoe de cijfers zonder kennis van de omgeving soms op verschillende manieren kunnen worden geïnterpreteerd. Daarnaast wordt van sommige misdaden soms geen aangifte gedaan; deze blijven dan helaas onzichtbaar. Daarbij moet u denken aan diefstallen waar men niet tegen is verzekerd, bedreigingen die men te gering acht en ook bij fraude via het internet of vernieling en vandalisme. Toch geven aangiftecijfers nog altijd het meest objectieve beeld van de omvang van criminaliteit en zijn dan ook van groot belang bij de misdaadbestrijding. Politie en justitie baseren gedeeltelijk hun operationele inzet op de cijfers. Ik herhaal daarom mijn oproep om vooral aangifte te blijven doen. Overigens maakt de politie zeker niet alleen gebruik van criminaliteitscijfers. Ook onze wijkagenten zien en horen wat er speelt in een buurt of wijk, ook die zaken die niet meteen in cijfers zijn uit te drukken.
Behalve misdrijven vormt ook overlast een groot aandeel in de veiligheidsbeleving van inwoners. En ook hier geldt: meldt alstublieft overlastsituaties. Zelfs als er misschien niet meteen op gehandeld kan worden vormen de meldingen een belangrijke indicator. Een voorbeeld daarvan is overlast die sommige patiënten veroorzaken rond het terrein van Delta en op de (voet)wegen tussen het Deltaterrein en de dorpskern van Poortugaal. Antes is niet alleen verantwoordelijk voor de veiligheid van haar patiënten en haar personeel, maar ook voor de veiligheid van de omgeving met betrekking tot hun patiënten en hun activiteiten. Ze zijn dus ook aangewezen op de meldingen.
Naast de zorg voor de patiënten hecht Antes grote waarde aan goed 'buurschap' met hoor en wederhoor. De organisatie heeft daarom een klankbordgroep omwonenden waar regelmatig mee wordt overlegd. Bij alle bijeenkomsten van deze klankbordgroep zijn gemeente en politie vertegenwoordigd en zelf schuif ik een aantal keer per jaar aan. Daarnaast voert de gemeente wanneer daarom gevraagd wordt individuele gesprekken met omwonenden. Zo sprak ik begin deze maand twee omwonenden die (wederom) hun zorgen met mij deelden. Ze stonden op het punt overlast niet meer te melden omdat er zo weinig veranderd. Ik heb ze aangemoedigd dat toch te blijven doen; dat zouden ze ook doen. Zij maakten zich overigens niet alleen zorgen om de overlast door patiënten van Delta, maar ook over de mogelijke aanwezigheid van TBS-patiënten van FPC De Kijvelanden in ons dorp. Die zorgen heb ik gelukkig weg kunnen nemen: ik heb hun verteld dat er met de FPC de Kijvelanden al jaren de afspraak bestaat dat TBS-patiënten niet in onze gemeente mogen resocialiseren (dus op verlof gaan). Zoals ik hen heb toegezegd breng ik dat hierbij nogmaals onder de aandacht.

Hans Wagner, burgemeester