Het gezicht achter het Kasteel

ALBRANDSWAARD – Floor van der Kemp is een 61-jarige bouwkundige uit Poortugaal. Hij is geboren in Rotterdam, trok daarna naar Pernis, vervolgens naar Rhoon en is uiteindelijk dus in Poortugaal neergestreken.

Waar kennen wij jou van?

Houd je maar vast. Ik ben bestuurder bij de Stichting Kasteel van Rhoon waar ik het beheer heb over de gebouwen en ik ben als vrijwilliger en vertrouwensman bezig bij de Wanmolen in Poortugaal van de Stichting Profila Zorg voor mensen met een beperking. Verder ben ik actief in het Energie Collectief Albrandswaard om mensen te ondersteunen bij hun weg naar duurzaamheid en bij de politieke partij EVA. Daarnaast ben ik ook nog aangesloten bij het bewonersinitiatief om het binnenbad van het zwembad open te houden en adviseer ik in het kader van de fusie de PKN-kerken van Poortugaal.

Wat doe je precies?

Bij het kasteel ben ik verantwoordelijk voor het dagelijks onderhoud en houd ik het contact met de huurder Ad Janssen. Verder ben ik bezig met het verduurzamen van het Kasteel. Hoe kunnen we ook daar zorgvuldiger omgaan met energie? Verder zijn we op dit moment bezig met de restauratie van het waardevolle leerbehang van de Annazaal, de bestuurskamer, in het Kasteel. Wanneer de muur geïsoleerd is komt het gerestaureerde behang er weer op. Een mooie klus.

Kom je vaak mensen tegen die jou ergens van kennen?
Ja, met regelmaat. Zeker in het dorp zie ik veel bekenden.

Wat is je gezinssituatie?

Getrouwd en we hebben twee kinderen die niet meer thuis wonen. Een zoon van 32 en een dochter van 27. Nog geen kleinkinderen.

Waar heb je het laatst heel hard om gelachen?

Vorige week zondag. Ik zat in de auto met een bewoner van de Wanmolen die plotseling keihard begon te lachen. Toen ik vroeg waarom, zei hij dat hij mijn opmerking van een uur daarvoor nu opeens begreep. Dat was wel even lachen, ja.

Wat is je mooiste jeugdherinnering?

Vooral de vakanties. Wij gingen met een bus van het bedrijf van mijn vader met het hele gezin naar een vakantiewoning in Amerongen.

Wanneer was je het gelukkigst?

Bij de geboorte van mijn kinderen

Waar ben je verdrietig om geweest?

De periode voor het overlijden van mijn moeder. Die heb ik de laatste tien dagen bij haar thuis verzorgd. Heel verdrietig, maar tegelijkertijd ook wel weer heel mooi natuurlijk.

Wie is je grote voorbeeld?

Heb ik niet.

Welke muziek luister je graag?

Klassieke muziek en dan vooral Bach.

Welke toekomstdromen heb je?

Iets met duurzaamheid. Dat er geen afval en geen uitval meer is. Dat al het afval dienst als grondstof voor iets anders. En met geen uitval bedoel ik dat er niemand meer buiten de maatschappij geplaatst wordt. Dus geen sociale uitval.

Waar word je verlegen van?

Wanneer ik veel complimentjes krijg. Ik vind de dingen die ik doe namelijk heel gewoon.

Welk talent zou je willen hebben?

Ik zou graag muziek willen kunnen maken.

Hoe sta je 's morgens op?

Heel langzaam en het liefst heel laat.

Wat zijn je hobby's?

Klassieke muziek luisteren en wandelen. Dat laatste vooral ook met onze hond.

Wat zijn je angsten?

Ik heb niet zoveel angsten. Of het moet voor een overlijden met veel pijn zijn.

Wat vind je stom?

Elke vorm van discriminatie. Iemand ongelijkwaardig vinden en ook zo behandelen.

Wat is het laatste Whatsappje dat je kreeg?

Vanmorgen. De trainster van mijn hond meldde dat ze wat later zou komen.

Wat kijk je op tv?

Heel weinig. Beetje actualiteiten en culinaire programma's.

Wat is je favoriete quote?

Als ik blijf doen wat ik altijd heb gedaan, blijf ik krijgen wat ik altijd heb gekregen. En dat bedoel ik zowel positief als negatief.

Ook iemand opgeven voor deze rubriek? Mail naar marianne@baruitgeverij.nl.