'De meisjes gaf ik naaldvakken'

RHOON - Juf Wiefke. Geboren in 1948 in het Friese Wanswerd. In 1970 kwam zij vanuit Utrecht naar Rhoon en ging les geven op de lokale basisschool. Hele generaties Rhoonse kinderen hebben les gehad van de nu 69-jarige Wiefke van der Spek.

Waar kennen wij jou van?

Van veertig jaar les geven op de Wegwijzer in Rhoon. In 1970, toen ik begon, heette die school overigens nog School met den Bijbel. Ik had de volledige bevoegdheid als onderwijzeres. Daarnaast gaf ik de meisjes naaldvakken, zoals dat toen nog heette, en gaf ik voor schooltijd Engelse en Franse les. Bovendien heb ik jarenlang de schooltuin beheerd. In 2010, na precies veertig jaar, ben ik met pensioen gegaan.

Wat doe je precies?

Lekker rentenieren. Genieten. En ik doe dingen die ik leuk vind op mijn eigen tempo. Ik ben vaak te vinden in de TweedekansWinkel. Daar houd ik me met name bezig met alle boeken die binnen komen. Dat is een hele klus hoor. Verder ben ik vaak en veel bezig met het stekken en zaaien van plantjes. Ik heb echt groene vingers. Daarom vond ik die schooltuin ook zo leuk. En ik heb ook nog een tweede huisje in Ermelo dat de nodige aandacht behoeft.
Daarnaast zorg ik regelmatig voor zieke familieleden. Dat zorgen voor anderen zit er gewoon in bij mij.

Kom je vaak mensen tegen die jou ergens van kennen?

Wat denk je? Overal. Op de gekste plekken; zelfs in het buitenland.

Wat is je gezinssituatie?

Vrijgezellig. Alleenstaand dus. Altijd geweest.

Waar heb je het laatst heel hard om gelachen?

Bij de TweedekansWinkel kwam een beeld van een oud vrouwtje binnen en dat hadden ze zo tussen de boeken gezet zodat het net leek of zij daar mijn werk deed. Dat zag er heel grappig uit en een week later was 'ik' ineens verkocht aan een oud mannetje.

Wat is je mooiste jeugdherinnering?

Uit mijn kinderjaren. Toen een overbuurjongen mij leerde fietsen en schaatsen. Ik was toen een jaar of vijf, zes.

Wanneer was je het gelukkigst?

Ik heb in mijn leven heel veel gelukkige momenten gehad. Ik ben erg optimistisch en dat vind ik heel prettig.

Waar ben je verdrietig om geweest?

Verlies van ouders en broers en zussen. Wij waren thuis in totaal met z'n zevenen en alleen ik ben nog over van dat grote gezin.

Wie is je grote voorbeeld?

Ik heb niet één groot voorbeeld. Ik heb wel respect voor veel mensen.

Welke muziek luister je graag?

Rustige muziek. Vooral uit de jaren '60 en '70. En luisterliedjes als 'Het regent zonnestralen'.

Welke toekomstdromen heb je?

Ik ben bijna 70 en dus wel een beetje uitgedroomd. Wel wil ik zo lang mogelijk de leuke dingen blijven doen die ik kan en wil doen. Ik houd niet van doemdenken maar helaas sluipt dat er tegenwoordig weleens in; zware gedachten over het leven.

Waar word je verlegen van?

Ik kan niet zo goed tegen complimentjes.

Welk talent zou je willen hebben?

Eigenlijk geen één.

Hoe sta je 's morgens op?

Krakkemikkig. Ik sta na een nacht op met veel pijn. Niemand heeft last van me dan natuurlijk, maar je moet me niet om 8 uur 's ochtends bellen met een lulverhaal.

Wat zijn je hobby's?

Tuinieren, lezen, puzzelen, kweken en telen. Beeldhouwen gaat helaas niet meer.

Wat zijn je angsten?

Ouder worden en dan afhankelijk worden van anderen.

Wat vind je stom?

Discriminatie, pesten en voorbij gaan aan prikkels die voorbij komen. Net doen alsof je iets niet merkt.

Wat is het laatste Whatsappje dat je kreeg?

Een uitnodiging van mijn nichtje voor een babyshower.

Wat kijk je op tv?

Vooral programma's over tuinieren en antiek. Niet alleen op Nederland maar ook via de BBC. En documentaires.

Wat is je favoriete quote?

Geniet van wat je gegeven is en van wat je kunt doen voor anderen.