Dominee Marianna van de Graaf (48)

Waar kennen we jou van?

Ik ben dominee bij de Protestante Gemeente in Poortugaal. Ik doe dit werk hier nu twaalf en een half jaar. Ook ben ik lid van Rotaryclub Rotterdam Botlek en ik sport twee keer per week bij Van Gameren.

Wanneer wist je dat je dominee wilde worden?

Mijn beide ouders zijn predikant en ik wist dat ik dat nooit zou gaan doen. Ik vond het een veel te grote verantwoordelijkheid. Toch ging ik theologie studeren met de intentie er wat anders mee te gaan doen. Ik studeerde twee jaar in Roemenië. Daar moest ik preken en bijbeluren bijwonen en zo ben ik het werk gaan waarderen. (Lachend) Nog steeds vraag ik me soms af waarom ik geen secretaresse ben geworden. De grote verantwoordelijkheid is tegelijkertijd het mooie van dit beroep.

Hoe bereid je je preken voor?

We krijgen een leesrooster, waardoor we niet zelf de onderwerpen hoeven te kiezen. Met dat onderwerp ga ik aan de slag. Ik bestudeer teksten, lees erover en neem voldoende rust. Want zonder rust, geen inspiratie.

Hoe is jouw gezinssituatie?

Ik ben alleenstaand.

Wat is je mooiste jeugdherinnering?

De vakanties met de hele familie in Elburg. Dat waren onbezorgde tijden.

Waar word je gelukkig van?

Van kleine dingen. Vorige week zat ik bijvoorbeeld twee keer een uur in de zon in de tuin. Echt genieten. Kleine ontmoetingen, gesprekken die net even iets extra's geven. En mijn nichtjes van twaalf en zestien jaar.

Waar ben je verdrietig om geweest?

Twee weken geleden was de feestweek van de kerk. Ik keek enorm uit naar deze week waarin we iedere dag een activiteit hadden. Op de eerste dag kreeg ik het nieuws te horen dat mijn pleegmoeder uit Roemenië was overleden. De week was heel dubbel. Het ene moment heel blij, het andere moment verdrietig.

Welke toekomstdromen heb je nog?

Ik hoop nog lang met hetzelfde enthousiasme dit werk te kunnen blijven doen.

Hoe zouden je vrienden jou omschrijven?

Druk, vrolijk, enthousiast, luid, attent en ongeduldig.

Hoe sta je 's morgens op?

Heel langzaam. Liever geen afspraken voor half tien. Ik werk vaak 's avonds door tot een uur of elf, dus in de ochtend kan ik het gelukkig ook rustig aan doen.

Wat is je guilty pleasure?

Samen met mijn ouders kijk ik graag naar Boer zoekt Vrouw. En dat is misschien nog niet zo erg, maar dat we dan vooral veel aan het roddelen zijn over de deelnemers natuurlijk wel. Het is het enige programma waarbij we dat doen.

Welke verleiding vind je moeilijk te weerstaan?

Als er iets te vieren valt, hoort daar iets lekkers bij.

Wat zijn je angsten?

Spinnen. En ik vind het spannend om voor een nieuwe groep te spreken zonder de rol van predikant. Dat klinkt vast raar, maar in mijn rol als predikant voelt het veel natuurlijker. Als ik als mezelf spreek ben ik mijn rol even kwijt.

Wat vind je stom?
Paardenpoep op het fietspad. Ik weet niet of deze mensen later nog terugkomen om het op te ruimen, maar het is natuurlijk best vreemd dat hondenpoep niet mag en paardenpoep wel.

Waar kijk je naar op televisie?

Ik neem alles op, omdat ik meestal 's avonds niet thuis ben. Ik kijk graag advocaten- of ziekenhuisseries. Ook spelletjes zoals 'Mes op tafel' vind ik leuk.

Wat zou je aan jezelf willen veranderen?

Van alles een stukje minder. Minder luid, minder snel praten, minder zwaar en minder ongeduldig.

Wat is je favoriete quote?

Laat de wereld niet je glimlach veranderen, maar laat je glimlach de wereld veranderen.

Wil je nog iets toevoegen?

Hoe mooi ik de feestweek vond. Er deden zoveel mensen uit het dorp mee. Met de lampionnenoptocht rekenden we op dertig deelnemers en uiteindelijk waren er 107. Het was heel bijzonder.