KrantDessert juni 2017: Bijzondere hobby

,,Je kan parkeren op de parkeerplaats van het sportpark. Dan door het hek, naar de ingang van het gebouw van vv Smitshoek.

Is de deur open, dan de gang in, door de klapdeur, direct voorbij de lift, de trap op naar de eerste verdieping, links door de deur en direct de deur rechts in de kamer waar wij bezig zijn.

Wij zijn er om 19.00 uur. Als de deur niet open is, dan bel je maar even op m'n 06."

Door Ronald Hooijmeijer

De gedetailleerde uitleg hoe ik de hobbyisten kan bereiken doet me vermoeden dat ik met mensen te maken heb die niet van half werk houden. Tijdens mijn bezoek merk ik dat nauwgezetheid een uitstekende eigenschap is om de hobby van het maken van tinnen figuren, succesvol uit te oefenen.

Wereldproblemen
Probleemloos bereik ik de locatie waar hobbyclub Smitshoek, afdeling tin, samenkomt.

Twee krasse pensionado's drukken me de hand. Ik kijk wat om me heen en zie vier aan elkaar geschoven tafels met daarop veel, héél veel spullen.

Het magneetbord aan de muur, met daarop de lijnen van een voetbalveld, verraad de eigenlijke functie van deze ruimte. Hier wordt de tactiek uitgedacht voor de komende wedstrijden van vv Smitshoek. Maar vanavond is de kamer het domein van Wim Ruygrok (72) en Hans Witter (70).

Na de begroeting beginnen beide mannen direct te praten over het maken van de tinnen figuren. Maar eerst wil ik toch wel graag weten of ik bij deze club van acht hobbyisten, op bezoek ben bij de kleinste vereniging van Barendrecht. Dat zit anders.

Wim: ,,We zijn lid van hobbyclub Smitshoek. Je bent hier bij de afdeling tin, maar er zijn nog meer afdelingen binnen de club. Wij komen iedere vier weken bij elkaar om onze hobby uit te oefenen. Daarnaast zijn we landelijk aangesloten bij de Nederlandse Stichting voor modelfiguren. In totaal heeft die stichting 150 leden. We ontmoeten elkaar regelmatig op beurzen of tentoonstellingen."

,,De tin-groep bestaat uit acht mannen. We komen om de vier weken hier bij elkaar. Voor de gezelligheid en om kennis te delen. Soms zijn we stil aan het werk, maar het komt ook voor dat we hele gesprekken hebben en de problemen van heel de wereld in één avond oplossen", zegt Wim lachend.

Zo werkt het
Genoeg over de organisatie gesproken. Ik ben nieuwsgierig en wil graag zien hoe een tinnenfiguur gemaakt wordt.

Hans neemt nu het woord. ,,Eerst moet het tin gesmolten worden. Ik heb daarvoor een kleine smeltoven. Kijk uit, want die is 300 graden", zegt hij, terwijl hij met een beschermende bril op een stukje tin in de pot laat glijden. In een flits is het tin gesmolten. Ik kijk er met ontzag naar en doe ongemerkt een stap achteruit.

,,Van dit gesmolten tin gieten we weer nieuwe figuren. We doen dat met mallen die we kopen. In de mal, die gemaakt is van siliconenrubber, gietijzer of aluminium zit een tinnenfiguur. Armen, benen, hoofd, romp, geweer, zwaard of eventueel ander attribuut zijn los van elkaar. Hierdoor is het makkelijker is om alles netjes te verven."

Tijdens de uitleg klemt Wim de twee mallen tegen elkaar en giet er tin tussen. ,,Nu moeten we even wachten tot het tin gestold is en dan halen we de delen van elkaar." Na enkele minuten ligt er een hoopje lichaamsdelen op tafel. Wim vervolgt: ,,We gaan het figuur nu verven."

,,Weet je trouwens waarom er allemaal verschillende uniformen zijn binnen hetzelfde leger?", vraagt Hans terloops. ,,Om de veldheer het overzicht over zijn troepen te geven." Zonder mij de gelegenheid te geven om te antwoorden, geeft hij direct zelf het antwoord. Gelukkig, want ik had geen flauw idee.

Hans pakt een penseel en verft met vaste hand een deel van de trommel rood. Voor het echte priegelwerk zet hij een bril met voorzetloep op.

,,Als de lastig bereikbare delen geverfd zijn, dan zetten we de figuur in elkaar met lijm en verven we de rest.

Bromsnor
,,Wat is nu het tinnenfiguur met het mooiste verhaal?", vraag ik. Zonder nadenken wordt 'bromsnor' naar mij toe geschoven. ,,Dit is Klaas den Ouden (1858-1940), een bekende veldwachter van Ridderkerk. We hebben dit model speciaal gemaakt en bij de opening van onze expositie in de Oudheidkamer in Ridderkerk, aan Ton Remans bestuurslid Wisselexpositie van de Oudheidkamer, aangeboden. Het staat nu in de oudheidkamer.

Leuk om te maken en een groot succes bij de overhandiging." Glunderend en in koor vertellen Wim en Hans het succesverhaal.

Na dit verhaal moet ik gaan. Bij de deur krijg ik een tinnenfiguur in mijn handen gedrukt. Ik ben geen verzamelaar, maar deze krijgt een mooi plaatsje. Als aandenken aan een mooi gesprek met twee bijzondere mannen met een even bijzondere hobby.