'Geweldig toch dat ik werd uitgekozen'

RHOON – Sander Verheuvel is er trots op. En terecht. Hij was namelijk als eerste en enige Nederlander gevraagd om te jureren tijdens de allereerste paralympische triathlon. Hij verbleef daarvoor een week in het Braziliaanse Rio de Janeiro en genoot, ondanks alle drukke werkzaamheden die hij daar had als official.

,,Ik vond het geweldig toen ik hoorde dat ik was uitgekozen. Er waren honderden officials uit alle landen (ik samen met vier anderen uit Nederland) aangemeld voor deze functie en uiteindelijk hadden ze er 28 nodig voor de 'normale' OS en 28 voor de Paralympics. Ik wilde graag naar beide evenementen maar de Paralympics vond ik nog net iets meer bijzonder omdat de triathlon daar voor de eerste keer op het programma stond. En dat is het dus ook geworden.''

De vijftigjarige Verheuvel begon zelf al vroeg met de triathlon. ,,Op mijn zestiende deed ik in 1982 mee aan mijn eerste triathlon. Dat heb ik actief tot het jaar 2000 gedaan en daarna ben ik cursussen gaan volgen om scheidsrechter en official te worden. Toen ben ik ook wedstrijden gaan doen voor de NTB en voor de internationale triathlonbond (ITU). Zo was ik eerder dit jaar in juli ook aanwezig bij het WK voor de paratriathlon in Rotterdam. Dat was ook een geweldige ervaring natuurlijk.''

Maar de week in Rio was nog net iets specialer. ,,Daar zaten we in het atletendorp gewoon tussen de meer dan vierduizend atleten. En dat geeft natuurlijk wel iets extra's. Dat gevoel van saamhorigheid en kameraadschap is echt bijzonder.''

Bijzonder was ook het feit dat de paralympische triathlon werd afgewerkt op het strand van Copacabana in Rio. ,,Ook dat maakte het wel heel speciaal. Een wedstrijd op het beroemdste strand van de wereld. Wie wil daar nou niet ooit eens geweest zijn? En dat er ook nog eens twee Nederlandse medailles gewonnen werden maakt het natuurlijk helemaal af. In de PT1 klasse ging het goud naar Geert Schipper en het zilver naar Jetze Plat. En die ken allebei natuurlijk goed vanwege mijn bezigheden. Dit was voor mij echt een week om nooit te vergeten. Ik loop nu nog de hele dag met een grote 'smile' op m'n gezicht.''